انديشه‌شناسي سياسي نظريه توسعه انساني و استخراج دلالت هاي سياستي آن در حوزه آموزش عالي

چيرگي انگاره توسعه به مثابه رشد اقتصادي، مهم ترين كاركرد نهاد آموزش عالي را تشكيل سرمايه انساني براي دستيابي به غايت رشد اقتصادي در نظر گرفته است. اما شكست تجربي اين ايده و ظهور نظريه هاي انتقادي و جايگزين، ضرورت بازتعريف نقش نهاد هاي كليدي از جمله نهاد آموزش عالي در روند توسعه را بيش از پيش برجسته و نمايان ساخته اند. هدف از اين مقاله، انديشهشناسي سياسي نظريه توسعه انساني و استخراج دلالت هاي سياستي آن در سامان بخشي حوزه آموزش عالي است. بر اين اساس از نظريه روايت دلالتي به عنوان چارچوب مفهومي و روش شناسي دلالت پژوهي استفاده شده است. يافتههاي اين مقاله حاكي از آن است كه نظريه توسعه انساني به پشتوانه انديشه سياسي حاكم بر رويكرد قابليت ها، با فراتر رفتن از دو گانه فرد و اجتماع، ساختار و عامليت، ارزش و حقيقت، خير خصوصي و خير عمومي و يا دولت و بازار، بر نقش مكملي و تكميلي اين عوامل در طراحي و ارزيابي جامعه خوب متمركز بوده است. در نهايت كاربست اين انديشه جامع و فراگير در سامان بخشي جامعه آموزش عالي، علاوه بر مشاركت نهاد آموزش عالي در رشد اقتصادي، بر ديگر كاركرد هاي كليدي و مغفول مانده اين نهاد همچون تقويت آزادي، دموكراسي و عدالت اجتماعي در روند توسعه تأكيد و توجه كرده است.