معرفي رويكردي جديد براي مطالعه ضريب كشش سطحي سيستم‌هاي آلفا هسته با بهره‌گيري از برهم‌كنش‌هاي نوكلئون نوكلئون وابسته به چگالي

بر پايه مدل ميكروسكوپي واپيچش دوگانه (DF) همراه با برهم كنش هاي نوكلئون نوكلئون (NN) وابسته به چگالي (DD) از نوع نيروي هاي مؤثر M3YParis (شامل DDM3Y1، CDM3Y4 وBDM3Y1)، مطالعه‌اي را روي ضريب كشش سطحي هسته‌اي γ صورتمندي مجاورت براي گذار ذره آلفا از حالت پايه 230 هسته مادر با اعداد اتمي 9961=Z  به حالت پايه هسته هاي دختر متناظر انجام داده ايم. در حقيقت، مقاله حاضر را مي توان تعميمي بر پژوهش انجام شده توسط قرائي و محمدي در سال 2019 دانست كه در آنجا تمركز تنها برروي يك نسخه از نيروهاي M3Y، يعني CDM3Y6، بوده است. براساس رويكرد معرفي شده در مقاله حاضر تلاش كرده ايم تا با تلفيق دو مدل پتانسيل DF و مجاورت ضمن ارائه رويكردي جديد براي محاسبه مقادير ضريب كشش سطحي γ در واپاشي هاي آلفا، به بررسي رفتار ضرايب محاسبه شده برحسب پارامتر عدم تقارن سيستم‌هاي آلفا هسته انتخابي بپردازيم. نتايج اين بررسي فرمول بندي جديدي را براي ضريب γ پتانسيل مجاورت پيشنهاد مي دهد كه به طور مستقيم به انتخاب نوع برهم كنش ها وابسته است. در فاز دوم محاسبات اين مقاله اعتبار فرمول پيشنهاد شده براي ضريب انرژي سطحي را مورد ارزيابي قرار داديم. براي دستيابي به اين هدف، پس از اعمال رابطه پيشنهادي در صورتمندي نسخه اصلي پتانسيل مجاورت، يعني مدل Prox.77، مقادير تئوري نيمه عمر را براي تمامي واپاشي هاي انتخابي در چارچوب تقريب WKB محاسبه كرده ايم. نتايح حاصل از مدل هاي اصلاح شده Prox. New (DDM3Y1)، Prox. New (CDM3Y4) و Prox. New (BDM3Y1) را با مقادير متناظر تجربي و همچنين آنهايي كه از مدل پتانسيل Prox.77 به دست آمده اند، مقايسه كرده ايم. مقايسه صورت گرفته آشكار مي سازد كه در بين چهار مدل پتانسيل مورد بحث، مدل هاي Prox. New (CDM3Y4)، Prox. New (DDM3Y1) به ترتيب كمترين ميزان انحراف از داده هاي متناظر تجربي را در محدودۀ واپاشي هاي انتخابي ارائه مي دهند. در مطالعه حاضر، وجود خاصيت لايه اي در هسته ها و همچنين اعتبار قانون گايگر نوتال براساس مدل هاي اصلاح شده مجاورت مورد ارزيابي قرار گرفته است. علاوه بر اين، نيمه عمرهاي حاصل از مدل پيشنهادي  Prox. New (CDM3Y4)با فرمول هاي تجربي مختلف مقايسه شده اند. در نهايت نيز نيمه ‌عمرهاي واپاشي‌هاي آلفا در محدوده عناصر فوق سنگين با اعداد اتمي Z=117120 تخمين زده شده اند.