شناسايي ابعاد و مولفه هاي برندسازي شخصي كارمند با روش آميخته (مطالعه موردي: صنعت بيمه ايران)

برندسازي شخصي كارمند به عنوان يك مفهوم كليدي براي موفقيت شخصي و سازماني لازم و ضروري است. بدين منظور اين تحقيق به دنبال شناسايي ابعاد و مولفه هاي برندسازي شخصي كارمند مي باشد. اين پژوهش از نظر هدف از نوع مطالعات توسعه ايكاربردي به شمار مي رود كه از نظر گردآوري داده ها از نوع توصيفي و از نظر قطعيت داده ها از نوع اكتشافي است. روش پژوهش آميخته يا تركيبي مي باشد. روش كيفي و كمي مورداستفاده به ترتيب تحليل مضمون و پيمايش است. جامعه آماري در بخش كيفي متون مرتبط با موضوع تحقيق و در بخش كمي كارشناسان، سرپرستان، مشاورين، معاونين و مديران فعال حوزه هاي مختلف صنعت بيمه در شهر تهران بودند. ابعاد و مؤلفه‌هاي برندسازي شخصي كارمند از 28 منبع استخراج گرديد. نتيجه بررسي و تحليل ادبيات، استخراج 55 شاخص يا معرف، 6 مولفه و 2 بعد بود. بر همين اساس برندسازي شخصي كارمند داراي دو بعد فردي و بين فردي بوده كه بعد فردي شامل مولفه هاي دانش، مهارت و توانايي، شخصيت و نگرش بوده و بعد بين فردي مولفه هاي هوش عاطفي، تصويرسازي ذهني (تاثيرگذاري) و تعامل اجتماعي را دربرمي گيرد. در بخش كمي روايي محتوايي پرسشنامه توسط 30 نفر از خبرگان مورد تاييد قرار گرفت. براي تحليل داده هاي حاصل از پرسشنامه تناسب سنجي از مدل سازي معادلات ساختاري و نرم افزار Pls استفاده شد و نتايج آن نشان داد كه الگوي ابعاد و مولفه هاي برندسازي شخصي كارمند از برازش مطلوبي برخوردار است.