مطالعه تطبيقي تأثيرگذاري نور بر حس مكان خانه در خانه‌هاي سنتي و امروزي

حس مكان مخلوطي از احساسات خودآگاه و ناخودآگاه است كه چگونگي دريافت، تجربه و بيان افراد را شامل مي‌شود و به يك مكان معنا مي‌دهد. خانه به‌عنوان بستري براي زندگي انسان با ساير ابعاد زندگي او در ارتباط و كنش متقابل است. نور جزيي از ذات زندگي بوده و همچنين واسطه ديدن، درك و شناخت به نظر مي‌رسد. پرسشي كه در اين زمينه وجود دارد اين است كه چه رابطه‌اي ميان ويژگي‌هاي نور روز و حس مكان خانه بودن بر اساس تطبيق خانه‌هاي سنتي و امروزي وجود دارد؟ هدف از اين پژوهش بررسي نور و تأثير آن در محيط خانه با توجه به تأثيرگذاري نور در حس مكان خانه بودن مي‌باشد. اين پژوهش از نوع؛ توصيفي مي‌باشد كه با  رويكرد كيفي كمي و با روش علّي مقايسه‌اي به كمك آزمون‌هاي همبستگي انجام شده است. روش گردآوري داده‌ها، كتابخانه‌اي و ميداني و ابزار گردآوري داده‌ها؛ فيش‌برداري، مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه مي‌باشد كه در قسمت‌هاي مختلف پژوهش به كار گرفته شده اند. نتايج اين پژوهش به ارائه مدلي مقايسه‌اي از ويژگي‌هاي نور طبيعي و حس مكان خانه بودن در خانه‌هاي سنتي و امروزي منجر شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بين نور روز و حس مكان خانه بودن در خانه‌هاي سنتي رابطه معناداري وجود دارد كه اين رابطه در خانه‌هاي امروزي بسيار كمرنگ شده است.