ارزيابي فرآيند مسيريابي با استفاده از روش چيدمان فضا در موزه و آرامگاه كاشف‌السلطنه لاهيجان

بناهاي آرامگاهي بخش مهمي از عقايد ايرانيان درگذشته به شمار مي‌رفته است. انواع معماري آرامگاه‌هاي ايران در دوره معاصر شامل آرامگاه‌ها (نشانه شهري، مونومان، يادمان) مجموعه باغ موزه و مجموعه‌هاي آرامگاهي مي‌باشند. طراحي آرامگاه‌ها از اهميت بسياري برخوردار است و بايد شايسته مقامات و مراتب روحاني شخص متوفي باشد. با توجه به آن كه در سلسله‌مراتب حركتي رسيدن به آرامگاه نياز به وجود فضاها و مراتبي به لحاظ درك و آمادگي ذهني افراد است، چگونگي مسيريابي افراد در اين فضاها بسيارحائز اهميت است. بناي مورد مطالعه، موزه و آرامگاه كاشف‌السلطنه در شهرستان لاهيجان مي‌باشد كه موزه آن تنها موزه‌ تخصصي چاي در كشور است كه در طي ساليان اخير به فضاي آرامگاهي اين بنا، الحاق شده كه سبب تغييرات بسياري در طراحي داخلي بنا گشته است. باتوجه به مشاهدات عيني و اطلاعات به‌دست آمده از ميراث فرهنگي استان گيلان امروزه اين بنا با كاهش حضور بازديدكننده در سال مواجه است. هدف پژوهش بررسي فرآيند مسيريابي در فضاي داخلي موزه و آرامگاه كاشف‌السلطنه و نيز تبيين اصول شناخت فضايي و مؤلفه‌هاي مورد نياز به جهت تسهيل مسيريابي در اين فضاها مي‌باشد. روش تحقيق در پژوهش حاضر توصيفي استنباطي مي‌باشد كه به شيوه كمي و كيفي صورت مي‌پذيرد كه در اين راستا از تكنيك نحوفضا (چيدمان فضا) بهره گرفته شد. آن چه كه بارز است اصول سلسه‌مراتب و سيركولاسيون در مسيريابي بناي موزه چاي كاشف‌السلطنه كم‌تر مورد اهميت قرار گرفته و اين طور به نظر مي‌رسد كه با حذف نمودن پلكان چوبي (الحاقي) در دو طرف ورودي در طبقه همكف به ميزان قابل توجهي مي‌توان ارتباط ديداري و حركتي را در اين فضاها افزايش داد و در نتيجه باعث كاهش سردر گمي در افراد و خوانا‌تر شدن فضاهاي ارتباطي در بنا و نيز سهولت مسيريابي شدكه خود نيز درك بهتر فضاها را به همراه خواهد داشت.