ارث متوارثين فوت‌شده همزمان در حوادث مشابه هدم

در ماده 873 ق.م. مسأله ارث در خصوص اشخاصي كه وارث يكديگر مي‌باشند اما زمان مرگشان معلوم نبوده و تقدم فوت يكي از آنها مشخص نباشد، بيان گرديد‌ه‌ است. ماده مذكور دو استثناء را مطرح نموده و سايرين را كه مشمول وضع فوق باشند، از ارث محروم دانسته‌است؛ استثناي اول مربوط است به موردي‌كه فوتشان نتيجه غرق باشد و استثناي دوم در صورت فوت ناشي از هدم. استثناهاي مزبور كه بر صدر ماده وارد شده‌است، مقتبس از فقه اماميه مي‌باشد. تعارض ظاهري در صدر و ذيل ماده فوق، در آراي قضايي و نيز نظرات علماي حقوق اثرگذار بوده‌است. در اين مقاله با بررسي مباني دو حكم عدم توارث و توارث در استثنائات مقرر در اين ماده و همچنين ديدگاه‌هاي موجود در خصوص تفسير محدود يا گسترده آن، امكان توارث در حوادث مشابه هدم كه شايع‌تر است، بررسي گرديده و در نهايت با رعايت چارچوب ماده 873 ق.م. و نيز مقتضيات زمان و در جهت حل مشكلات اجتماعي و لحاظ عرف، قائل به‌امكان گسترش مصاديق در محدوده مفهوم هدم شديم.