تحليل كاريكلماتور در شعر «أحمد مطر» و استراتژي هاي بياني آن

طنز و مطايبه قالب‌ها و سبك هاي متعددي دارد كه يكي از اين قالب‌ها «كاريكلماتور» است؛ گونه‌اي از نوشته كوتاهِ مطايبه‌آميز كه به قصد برجسته سازي تضادها، با نگرشي متفاوت به دنيا و پديده‌هاي پيرامون آن توجه مي‌كند. در ميان طنزپردازان معاصر عربي، «احمد مطر» يكي از پركارترين و نامدارترين آنان در اين زمينه محسوب مي‌شود؛ وي به عنوان شاعري متعهد، در اشعار خود سيرت سوژه‌هاي خود را بازآفريني مي‌كند و از رهگذر آن، تضادهاي معنوي و ناهمسويي حرف با عمل و ناهماهنگي صورت با سيرت آنان را فراديد مخاطبان اشعار خويش قرار مي دهد. نگارندگان در جستار پيش روي برآنند تا با بهره‌گيري از روش توصيفي تحليلي، در گام نخست به تعريف و ارائه نمونه هايي از كاريكلماتور در شعر «أحمد مطر» به عنوان پيشگام اين فن در ادب معاصر عربي بپردازند و در گام بعدي به دسته بندي و تشريح برخي از استراتژي هايي كه شاعر در كاريكاتورنويسي از آنها بهره جسته، اقدام نمايند. از آنجا كه «أحمد مطر» كاريكاتوريست نيز بوده، لذا براي نشان دادن قابليت ارجاع تصويري كاريكلماتورهاي ِوي، چند كارتون و طرح كاريكاتوري ضميمه‌ كاريكلماتورهايش شده است. نتيجه‌ پژوهش حاكي از اين است كه «أحمد مطر» با بهره گيري از شيوه كاريكاتورنويسي و نشان دادن تناقضات و تفاوت هاي موجود، از سويي نقاب را از چهره‌ حاكمان بي عمل و بيهوده گوي كشورهاي عربي كنار مي‌زند و از ديگر سو، بي‌تفاوتي و انفعال شهروندان عرب را فراديد مخاطبان خويش قرار مي‌دهد و از رهگذر آن، رؤياي  رسوايي حاكمان و اصلاح مردم سرزمينش را در سر مي‌پروراند.