بررسي رابطه بين مهارت‎هاي ارتباطي مديران و سبك رهبري با توانمندسازي منابع انساني مطالعه موردي دانشكده فني دكتر شريعتي

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين مهارت‎هاي ارتباطي مديران و سبك رهبري با توانمندسازي منابع انساني در دانشكده فني دكتر شريعتي است. جامعه آماري پژوهش حاضر كاركنان دانشكده فني دكتر شريعتي و تعداد آن‌ها برابر با 300 نفر بود. براساس جدول مورگان، حداقل تعداد نمونه برابر 174 نفر بود كه براي پاسخ به پرسش‌نامه انتخاب شدند. اين پژوهش از نوع كاربردي و توصيفي پيمايشي است و براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه‌هاي رهبري اسپيرز، مهارت ارتباطي كوئين دام و رهبري هرسي و بلانچارد استفاده شده است. پرسش‌نامه‌ها براساس مطالعات نظري و طيف پنج‌گزينه‌اي ليكرت تهيه شدند. روايي محتوايي پرسش‌نامه از نظر اساتيد و كارشناسان مثبت ارزيابي شد. همچنين براي تأييد روايي سازه، تحليل عاملي تأييدي به كار رفته است. پايايي پرسش‌نامه نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ تأييد شد. با استفاده از آمار توصيفي و روش‌هاي استنباطي (آزمون ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن) اطلاعات مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل از تحليل همبستگي، نشانگر آن بود كه بين سبك رهبري و مهارت ارتباطي با توانمندسازي كاركنان رابطه وجود دارد. از سبك‏هاي رهبري، رابطۀ سبك رهبري آمرانه و مشاركتي تأييد نشد ولي رابطۀ سبك رهبري خيرخواهانه و مشورتي مورد تأييد قرار گرفت. همچنين ابعاد مهارت‌هاي ارتباطي مديران با توانمندسازي كاركنان رابطۀ معناداري داشتند.