نگرش نخبگان به عوامل اجتماعي، اقتصادي و علمي-پژوهشي در مبدأ و مقصد و تاثير آن بر گرايش آنها به مهاجرت خارج از كشور

هدف اين تحقيق سنجش نگرش نخبگان تحت پوشش بنياد ملي نخبگان استان تهران در مورد عوامل اجتماعي، اقتصادي و علمي پژوهشي موجود در مبدأ و مقصد به عنوان عوامل دافعه و جاذبه و چگونگي تأثير اين عوامل بر گرايش نخبگان به مهاجرت خارج از كشور است. روش تحقيق، كيفي و كمي بوده، در بخش كيفي 22 مصاحبه‌ي نيمه‌ساختار يافته و عميق با نمونه‌گيري هدفمند در سال 1397 انجام گرفت. مصاحبه‌ها با روش استقرايي، كدگذاري باز شده، سپس در قالب زيرطبقه و طبقه‌هاي فرعي و اصلي دسته‌بندي شدند. نتايج اين مرحله نشان داد مشكلات: اجتماعي، اقتصادي، مديريتي، برنامه‌ريزي، قانوني و زيرساخت‌هاي ارتباطي و تكنولوژيكي از عوامل دافعه مهاجرت نخبگان است. در بخش كمي با استفاده از روش پيمايش، 200 نفر به روش خوشه‌اي و سهميه‌اي مورد نظرسنجي قرارگرفتند. براساس نظريه‌هاي نظام جهاني، الگوي جهان‌گراي، لي، دوگانگي ساختاري، بحران منزلتي، سرمايه انساني و محروميت نسبي، عوامل موثر بر مهاجرت نخبگان مورد كندوكاو قرار گرفت. بعد از تجزيه و تحليل‌هاي رگرسيوني مشاهده شد كه عوامل علمي، اجتماعي و مداخله‌گر در مقصد و عوامل اجتماعي در مبدأ بر گرايش نخبگان به مهاجرت خارج از كشور تاثير دارند.