اثربخشي آموزش شوخ‌طبعي بر بهزيستي سالمندان

شوخ طبعي به عنوان جزئي از روان شناسي مثبت نگر، مفهوم فراگير و چندگانه اي دارد. با توجه به اهميت و نقش شوخ طبعي در سلامت جسماني و رواني افراد و شيوع بالاي مشكلات جسماني و روان شناختي در دوران سالمندي در همين راستا پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش شوخ طبعي بر بهزيستي سالمندان انجام شد. اين مطالعه از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه افراد سالمند ساكن شهر جم از توابع استان بوشهر در سال 13981397 بود. در اين پژوهش 42 فرد سالمند با تخصيص تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. گروه مداخله 8 جلسه برنامه آموزش شوخ طبعي مك گي را دريافت كرد و گروه كنترل آموزشي نديدند. در انتهاي مطالعه 38  نفر وارد تحليل شدند. جمع آوري داده ها در اين پژوهش با استفاده از شاخص پنج سؤالي بهزيستي سازمان بهداشت جهاني انجام شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS نسخه 24 با روش تحليل كوواريانس تك متغيري تحليل شدند. يافته ها نشان داد كه بين گروه مداخله و كنترل از نظر بهزيستي تفاوت معني داري وجود داشت. به عبارت ديگر، آموزش شوخ طبعي، باعث افزايش بهزيستي در افراد سالمند شد (P 0.001). بنابراين بكارگيري برنامه آموزش شوخ طبعي توسط روان شناسان و متخصصان حوزه سلامت روان در سطوح مختلف پيشگيري مي تواند مفيد واقع شود.