تاثير حقوق بشر بر روابط تجاري ايران و اتحاديه اروپا

موضوع حقوق بشر به عنوان يكي از هنجارهاي مورد پذيرش نزد اتحاديه اروپا به شمار رفته كه رعايت آن به عنوان يكي از پيش‌شرط‌هاي اتحاديه براي تعميق روابط با طرف ثالث مورد تاكيد قرارمي‌گيرد. از اين منظر اتحاديه اروپا رعايت حقوق بشر را به عنوان پيش‌شرط تعميق روابط و انعقاد قرارداد TCA با ايران قرارداده است. به عبارتي اتحاديه اروپا خواستار آن است كه ميان رعايت حقوق بشر در ايران و افزايش روابط تجاري با اين كشور، يك رابطه مستقيم برقرار كند. لذا اين پژوهش سعي دارد رابطه ميان اين دو متغير (حقوق بشر و روابط تجاري) در روابط ميان ايران و اتحاديه اروپا را در سه دوره تاريخي رياست جمهوري هاشمي، خاتمي و احمدي‌نژاد بررسي كند. سئوال اصلي پژوهش اين است: مسئله حقوق بشر در ايران چه تاثيري بر روابط تجاري ميان ايران و اتحاديه اروپا دارد؟ با توجه به آمار تجارت ميان ايران و اتحاديه اروپا در سه دوره تاريخي مورد بررسي، فرضيه اصلي چنين است: مسئله حقوق بشر نزد اتحاديه اروپا بيشتر به عنوان ابزاري جهت رسيدن به اهداف سياسي درباره ايران مطرح است. به عبارتي برخلاف آنچه اتحاديه اروپا ادعا مي‌كند، حقوق بشر رابطه‌اي مستقيم با روابط اقتصادي براي اين اتحاديه ندارد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد در برخي دوره‌ها كه حقوق بشر از ديدگاه اتحاديه اروپا نقض شده است، اتفاقا روابط تجاري ميان ايران و اتحاديه اروپا افزايش يافته و برعكس.