الگوي ديپلماسي دفاعي جمهوري اسلامي ايران در راستاي امنيت‌زايي و عمق‌بخشي انقلاب اسلامي

The model of defense diplomacy of the Islamic Republic in order to create security and deepening the Islamic Revolution

اين مقاله، به­ منظور طراحي الگوي ديپلماسي دفاعي جمهوري اسلامي ايران به امنيت ­زايي و عمق‌بخشي انقلاب اسلامي نگارش شده است. جامعۀ آماري اين تحقيق شامل سه طيف، خبرگان علمي «اساتيد دانشگاه»، مديران ستادي نيروهاي مسلح و كارشناسان وزارتخانه‌هاي دفاع و امور خارجه بود. روش نمونه‌گيري بر اساس نمونه‌گيري هدفمند است. حجم نمونۀ نيز از 18 نفر شامل: 6 نفر خبرۀ علمي، 6 نفر از فرماندهان ستادي و 6 نفر از كارشناسان خبرۀ امور سياسي و دفاعي است. براي گردآوري داده‌ها، از هر­دو روش كتابخانه‌اي و ميداني استفاده شد، به اين ترتيب كه از روش كتابخانه‌اي براي بررسي ادبيات تحقيق و از روش ميداني براي گردآوري نظر اعضاي نمونه استفاده شد. ابزار گردآوري داده‌ها در روش كتابخانه‌اي، فيش و در روش ميداني مصاحبۀ عميق بود. براي تحليل دادهها، از روش تحليل محتوا استفاده شد. يافته‌‌هاي پژوهش نشان داد كه اين الگو شامل سه بعد ملي، منطقه‌اي و بين‌المللي است. بعد ملي داراي هشت مؤلفه شامل: «تقويت و توسعۀ توان و آمادگي‌هاي دفاعي، تبديل تهديد‌ها به فرصت‌ها، متنوع­ سازي‌ رويكردها و ابزارهاي ديپلماسي دفاعي، توليد ادراك امنيتي و تصويرسازي راهبردي دفاعي، تقويت اتحاد و همدلي، تحرك ­بخشي و چابك­ سازي وزارت دفاع در حوزه‌هاي ساختاري و اجرايي، توانمندسازي حرفه‌اي و معنوي كاركنان نيروهاي مسلح و هم­سوسازي سياست خارجي ج.ا.ا با ديپلماسي دفاعي»، بعد منطقه‌اي داراي هشت مؤلفه شامل: «تقويت همگرايي با ارتش كشورهاي هم­سو، بهره‌گيري از آموزه‌هاي اسلام و انقلاب در مناسبات و تعاملات دفاعي، اهتمام براي مديريت بحران‌هاي منطقه‌اي، حمايت مادي و معنوي از جريان بيداري اسلامي، تقويت انسجام بين كشورهاي اسلامي و مسلمان، دفاع در عمق راهبردي، تلاش در جهت مصون‌سازي گروه‌هاي مقاومت در برابر پديدۀ نفوذ و دفاع آينده‌نگر» بعد بين‌المللي داراي هفت مؤلفه شامل: «توسعۀ همكاري‌هاي دفاعي بين‌المللي، مديريت بحران‌هاي بين‌المللي، چندجانبه‌گرايي راهبردي، مقابله با نظام سلطه، كنترل مناقشه از طريق رايزني دفاعي، به‌كارگيري ديپلماسي عمومي به­منظور مشروعيت­بخشي به اقدامات ديپلماسي دفاعي و جايگاه‌يابي جهاني» است.

This article has been written in order to design the model of defense diplomacy of the Islamic Republic in order to create security and deepening the Islamic Revolution. The statistical population of this study included three spectrums, scientific experts of "university professors", staff managers of the armed forces and experts from the Ministries of Defense and Foreign Affairs. The sampling method is based on targeted sampling. Sample size of 18 people including; There were 6 scientific experts, 6 staff commanders and 6 experts in political and defense affairs. To collect the data, both library and field methods were used, using the library method to study the literature and research background and the field method to collect sample members' opinions. Data collection tools were in the library, fish method, and in the in-depth interview method. Content analysis was used to analyze the data. The results and findings of the paper show that this model includes three national, regional and international dimensions. The national dimension is the eight components, the regional dimension is the eight components, and the international dimension is the seven components.