تأثير توسعه بخش بانكي بر رفاه اجتماعي استان هاي ايران

The Effect of Banking Sector Development on Social Welfare in Iranian Provinces

توسعه بخش بانكي با تجميع پس اندازهاي داخلي و خارجي وتخصيص كاراي آن به نيازهاي سرمايه گذاري مي تواند فرايند انباشت سرمايه را تسهيل و با كمك به رشداقتصادي موجب افزايش درآمدسرانه و توزيع عادلانه آن در جامعه شده و از اين طريق به تأمين رفاه اجتماعي كمك نمايد. بنابراين، تحقيق حاضر سعي نموده تأثير توسعه بخش بانكي بر رفاه اجتماعي در استانهاي ايران طي دوره 1396-1385 را بررسي نمايد. به همين منظور از تابع رفاه اجتماعي سن بعنوان جايگزين رفاه اجتماعي و از تسهيلات داخلي بانكها به بخش خصوصي(درصدي از توليد ناخالص داخلي هر استان) بعنوان جايگزين توسعه بخش بانكي استفاده شده است. مدل تحقيق نيز با استفاده از داده هاي تابلويي و به روش گشتاورهاي تعميم يافته برآورد گرديده كه نتايج نشان داد، تأثير توسعه بخش بانكي بر رفاه اجتماعي در استانهاي ايران مثبت و معنادار است. همچنين، تأثير متغيرهاي كنترل شامل نرخ تورم و نرخ بيكاري بر رفاه اجتماعي در استانهاي ايران منفي و معنادار و تأثير درآمدهاي مالياتي بر رفاه اجتماعي در استانهاي ايران فاقد معناداري آماري است.

The development of the banking sector by collecting internal and external savings and its efficient allocation to investment needs can facilitate the process of capital accumulation and by boosting economic growth; it will increase the per capita income and its fair distribution in society and help to provide social welfare. Therefore, this research has tried to investigate the effect of banking sector development on social welfare in Iran's provinces during the period of 2007-2017. To this end, the sen social welfare function and the domestic credit to private sector by banks as an alternative to the banking sector development. The research model was estimated using panel data and generalized moment method. The results showed that the effect of banking sector development on social welfare in Iran's provinces is positive and significant. Also, the effect of control variables including inflation rate and unemployment rate on social welfare in Iran's provinces is negative and significant and the impact of tax revenues on social welfare in Iranian provinces is not statistically significant.