الگوي فرسايش و رسوب با وجود سرريزهاي مستغرق در قوس 90 درجه

سرريزهاي مستغرق سازه‌هايي با ارتفاع كوتاه هستند كه كاملاً زير سطح آب قرار داشته و جهت كنترل جابجايي قوس‌ها، بهبود شرايط كشتيراني، ايجاد زيستگاه آبزيان و ... احداث مي‌شوند. هدف اين تحقيق ارزيابي الگوي فرسايش و رسوبگذاري در يك قوس 90 درجه با شعاع انحناء نسبي 3.3 با حضور سرريزهاي مستغرق مي‌باشد. براي رسيدن به اين هدف، مجموعه‌اي از سرريزها با ارتفاع نسبي 30 و 70 درصد و شيب تاج صفر و 7 درصد در قسمت ديواره خارجي قوس احداث شدند. زاويه سرريزها 60 درجه، طول سرريزها 30 درصد عرض كانال و فاصله بين سرريزها 3 برابر طول سرريزها به‌صورت ثابت در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه با احداث سرريزهاي با ارتفاع نسبي 70 درصد و شيب تاج صفر، بيشترين رسوبگذاري (56.66 درصد بيشتر از حالت بدون سازه) در محل حداكثر آبشستگي صورت گرفت. ماكزيمم عمق نسبي آبشستگي در سرريزهاي با ارتفاع نسبي 70 درصد، در حدود 17 درصد بيشتر از مقدار آن در سرريزهاي با ارتفاع نسبي 30 درصد بود. با افزايش شيب تاج براي سرريزها با ارتفاع نسبي 30 درصد، متوسط ماكزيمم عمق نسبي آبشستگي در تمامي شرايط هيدروليكي اطراف سرريز W5 تقريباً 27 درصد كاهش پيدا كرد.