برداشت نيمه‌مكانيزه گلبرگ گلرنگ و مقايسه آن با روش سنتي

گلبرگ گلرنگ به‌دليل دارا بودن خواص و كاربردهاي فراوان، داراي ارزش افزوده اقتصادي است، در صنايع غذايي به‌عنوان رنگ طبيعي غذا، در صنايع نساجي و قالي‌بافي به‌منظور رنگ‌آميزي نخ و در صنايع رنگ‌سازي به‌منظور توليد رنگ استفاده مي‌شود. در بسياري از مناطق كشور اين محصول، به‌صورت دستي برداشت مي‌شود. در اين تحقيق، به‌منظور برداشت گلبرگ، سه روش برداشت دستي (سنتي)، ماشيني پشتي (برقي) و ماشيني فرغوني (بنزيني)، ازنظر صفات ظرفيت مزرعه‌اي، ضايعات، درصد خلوص، انرژي مصرفي و هزينه‌هاي عملياتي در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي و در سه تكرار، در سال 97 ارزيابي شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين تيمارهاي آزمايشي ازنظر صفات مورد مطالعه، اختلاف معني‌داري در سطح 5% وجود دارد. مقايسه ميانگين‌هاي سه روش برداشت پشتي، فرغوني و دستي نشان داد، ضايعات برداشت به‌ترتيب 0.63، 1.11 و 3.25 درصد، درصد خلوص به‌ترتيب 97.61، 98.66 و 95.28 درصد، ظرفيت مزرعه‌اي، به‌ترتيب 2.45، 2.76 و 1.39 گرم بر دقيقه و از نظر اقتصادي، نسبت سود به هزينه به‌ترتيب 1.75، 1.55 و 1.16 است كه براي اين صفات، بين روش‌هاي ماشيني، اختلاف معني‌داري وجود نداشت ولي بين روش‌هاي ماشيني و دستي، اختلاف در سطح 5% معني‌دار بود. در نهايت با توجه به معني‌دار نبودن صفات ظرفيت مزرعه‌اي و درجه خلوص روش‌هاي ماشيني و انرژي مصرفي و ضايعات كمتر روش پشتي و ارجحيت اقتصادي آن، به‌منظور برداشت گلبرگ گلرنگ، روش برداشت پشتي قابل توصيه است.