بررسي روابط تبارزايي جنس Turcinoemacheilus در ايران براساس صفات استخوان‌‌شناسي

Phylogenetic Relationships of the Genus Turcinoemacheilus in Iran using Osteological Characteristics

اين پژوهش به‌‌منظور بررسي تبارزايي اعضاي جنس Turcinoemacheilus براساس صفات استخوان‌‌شناسي در ايران انجام شد. درمجموع 25 قطعه ماهي از چهار گونۀ جنس Turcinoemacheilus در دو حوضۀ تيگريس و اصفهان در جايگاه درون‌‌گروه و گونۀ Cobitis linea در جايگاه برون‌‌گروه در نظر گرفته شد. اجزاي اسكلتي نمونه‌‌ها پس از شفاف‌‌سازي و رنگ‌‌آميزي بررسي شد. درمجموع 19 حالت صفت نشان‌‌دهندۀ تغييرات درون آرايه‌‌هاي مطالعه‌‌شده، توصيف شد. آناليز تبارزايي با استفاده از صفات استخواني برپايۀ روش بيشينۀ پارسيموني انجام شد. طبق نتايج، پارسيموني‌‌ترين درخت با طول درخت معادل 29، شاخص ثبات يك (1=CI) و شاخص بقاي يك (1=RI) به دست آمد. گونه‌‌هاي T. hafezi و T. bahaii با پشتيباني 76 درصد در يك گروه خواهري و دو گونۀ T. kosswigi و T. saadii با پشتيباني 97 درصد در كلاد ديگر قرار گرفتند. وجود ملاج جانبي در T. hafezi، هم‌‌پوشاني ديوارۀ جانبي داخلي خودكامي با ديوارۀ جانبي خلفي استخوان ومر، تقارن در بخش خلفي استخوان خودكامي و واگرايي زائده‌‌هاي عصبي خوني نسبت به هم در T. kosswigi، نسبت برابر طول زائدۀ بالارونده به زائدۀ افقي در استخوان پيش‌‌فكي و رسيدن اولين پتريگيوفور بالۀ پشتي به مهرۀ 17 در T. bahaii ازجمله صفات استخواني متمايزكننده در بين گونه‌‌هاي مطالعه ‌‌شده است.

This study was conducted to examine the phylogenetic relationship of the genus Turcinoemacheilus in Iran based on osteological characteristics. A total of 25 fish specimens of four species belonging to the genus Turcinoemacheilus from Tigris and Isfahan basins were considered as in-group and Cobitis linea as out-group. The skeletal elements were examined after clearing and staining. A total of 19 character-states were described that showed differences between the studied taxa. Phylogenetic analysis was performed using osteological characters with the maximum parsimony method. Based on the results, the most parsimonious tree with a length of 29, the consistency index of 1, and a retention index of 1 was obtained. Turcinoemacheilus hafezi and T. bahaii with 76% support were in a sister group and the two species of T. kosswigi and T. saadii with 97% support were in another clad. The presence of the lateral fontanel in T. hafezi, the overlap of the internal lateral-wall of autoplatinii with posterior lateral-wall of the ethmoid, symmetry of the posterior part of the autoplatinii and divergence of the hemal spin’s process in T. kosswigi, ratio of the ascending process to the horizontal process of the maxillary, and beginning of the first dorsal-fin petrigiophore to vertebra 17 in T. bahaii were distinguishing osteological characters of the studied species.