بررسي اثر ساختار سازماني بر سكوت سازماني كاركنان در فرماندهي انتظامي استان هرمزگان

Investigating the effect of organizational structure on organizational organizational silence of employees in Hormozgan police command

هدف از اين مطالعه بررسي اثر ساختار سازماني بر سكوت سازماني است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش پژوهش توصيفي، همبستگي محسوب مي‌گردد. به منظور گردآوري داده ها از ابزار پرسشنامه استاندارد ساختار سازماني رابينز(1360) و پرسشنامه استاندارد سكوت سازماني وكولا و بوراداس (1384) استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه كاركنان ستاد فرماندهي انتظامي استان هرمزگان بوده كه نمونه آماري براساس فرمول كوكران؛ 195 نفر مي‌باشد. به منظور تحليل استنباطي داده‌هاي حاصله از ابزارهاي اندازه‌گيري از نرم افزارspss و ضريب همبستگي اسپيرمن و رگرسيون و آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج آزمون نشان مي دهد كه بين ساختار سازماني و مولفه‌هاي آن رابطه معناداري با سكوت سازماني دارد. همچنين براساس آزمون فريدمن، پيچيدگي با ضريب 24/2 در اولويت اول قرار دارد، در نتيجه بيش‌ترين اثر را بر سكوت سازماني دارد و در ادامه رسميت با ضريب 93/1 در اولويت دوم وتمركزبا ضريب 92/1 در رتبه سوم و پاياني قرار دارد در نتيجه كم‌ترين اثر را بر سكوت سازماني در ناجا دارد.

The aim of this study was to investigate the effect of organizational structure on organizational silence. The present study is a correlation in terms of practical purpose and descriptive research method. The Robins Organizational Standard Structure Questionnaire (1360) and the Vocula and Boradas Organizational Silence Standard Questionnaire (1384) were used to collect data. The statistical population of this study included all employees of Hormozgan Province Disciplinary Command Headquarters, which is a statistical sample based on Cochran's formula; 195 people. In order to deductively analyze the data, measuring instruments such as SPSS software, spreiman correlation coefficient, regression and Friedman test were used. Test results show that there is a significant relationship between organizational structure and its components with organizational silence. Also, according to Friedman's test, complexity with a coefficient of 2.24 is in the first priority, therefore it has the greatest effect on organizational silence, and then recognition with a coefficient of 1.93 is in the second priority and concentration with a coefficient of 1.92 is in the third and final rank. As a result, it has the least effect on organizational silence in the NAJA