شناسايي منابع جديد مقاومت به بيماري لكه برگي سپتوريايي در ژنوتيپ‌هاي گندم نان بهاره

استفاده از ارقام مقاوم به عنوان روشي موثر در مديريت بيماري لكه برگي سپتوريايي گندم مي‎باشد. اين پژوهش به منظور شناسايي منابع جديد مقاومت به بيماريلكه برگي سپتوريايي در بين تعداد 135 ژنوتيپ گندم انجام شد. ژنوتيپ‌هاي گندم در قالب طرح آگمنت و در مزرعه پژوهشي هنرستان كشاورزي علي‎آباد كتول كشت شدند. آلودگي مصنوعي ژنوتيپ‌ها با پخش كردن برگ‌هاي آلوده و مايه زني با سوسپانسيون اسپور قارچ بيمارگر انجام شد. يادداشت برداري از بيماري پنج نوبت و به فاصله هفت روز صورت گرفت. تجزيه كلاستر، ژنوتيپ‌ها را در چهار گروه قرار داد. ژنوتيپ‌هاي شماره 51، 68، 79 (شيراز)، 85، 87، 89، 97، 110، 115 (نارين)، 116، 123 (مهرگان) و 130 در گروه سه (مقاوم) قرار گرفتند. اين گروه كمترين سطح زير منحني پيشرفت بيماري را داشت و به بيماري مقاومت بالايي نشان داد. فراواني اندك ژنوتيپ‌ها در دو گروه حساس (گروه چهار) و مقاوم (گروه سه) نشان داد كه اين صفت توسط چند ژن با اثرات متقابل افزايشي كنترل مي‌شود. بنابراين هرم بندي ژن‌ها و انتخاب در نسل‌هاي اوليه مي‌تواند موثر باشد. از ژنوتيپ‌هاي مقاوم شناسايي شده در اين پژوهش مي‌توان در برنامه‌هاي اصلاحي به منظور هرمي كردن ژن‌هاي مقاومت به سپتوريا و يا تلاقي‌هاي برگشتي استفاده كرد.