سنجش و ارزيابي ميزان استفاده از شاخصه‌هاي فرهنگ ايراني-اسلامي در طراحي تمرين‌هاي دروس مقدمات طراحي معماري (نمونه موردي: دانشگاه تهران)

An Evaluation on the Use of Islamic-Iranian Cultural Indices for Designing Practices in the Lessons, Introduction of Architecture Design (Case Study: Tehran University)

هدف اين پژوهش، سنجش و ارزيابي ميزان استفاده از شاخصه‌هاي فرهنگ ايراني-اسلامي در طراحي تمرين‌هاي دروس مقدمات طراحي معماري پرديس هنرهاي زيبا دانشگاه تهران است. شيوه پژوهش، توصيفي- تحليلي و پيمايشي به صورت عكاسي از روند برگزاري كلاس‌هاي دروس مذكور در آتليه 5 و 6 و از نظر نتايج يك تحقيق كاربردي است. جامعه آماري 44 نفر از اساتيد معماري دانشگاه‌هاي شهرهاي تهران و تبريز مي‌باشند كه به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده‌اند. سوالات پرسشنامه به سه مؤلفه مفهوم هندسي، مفهوم خلاقيت و مفهوم فرم و فضا تقسيم شده و هر كدام از اين مؤلفه‌ها داراي زيرمؤلفه‌هايي هستند كه همان شاخصه‌هاي معماري ايراني-اسلامي است. براي بررسي روايي محتوايي پرسشنامه از شاخص لاوشه بين 10 متخصص استفاده شده و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ 0.88 محاسبه شده است. جهت تجزيه و تحليل داده، از روش‌هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي در نرم افزار SPSS استفاده گرديد. نتايج به دست‌امده نشان مي‌دهد كه شاخصه‌هاي فرهنگ ايراني-اسلامي 4.54% ضعيف، 86.36% متوسط و 9.1% خوب رتبه‌بندي گرديد. به تفكيك، شاخصه‌هاي معماري ايراني–اسلامي در طراحي تمرين‌هاي مقدمات طراحي معماري3، با ميانگين 64.94 بيشتر از دو درس مقدمات طراحي معماري2 با ميانگين 49.05 و مقدمات طراحي معماري1 با ميانگين 39.26 رعايت شده است. در نهايت مي‌توان با اندكي تغيير در طراحي تمرينات ارائه شده توسط اساتيد و گنجاندن شاخصه‌هاي با امتياز كم مرتبط با هر كدام از سه درس مذكور، تمريناتي متناسب با شاخصه‌هاي فرهنگ ايراني-اسلامي ارائه نمود

The aim of this study is to evaluate the value of using Islamic-Iranian cultural indices to design practices in lessons of architecture design introduction. For this reason, college of fine arts in Tehran University was selected as case study. The method of investigation was descriptive-analytical via taking photographs from courses held in ateliers, 5 and 6. This study was an applicable study in the terms of results. The statistical society was comprised of 44 teachers of architecture in Tehran and Tabriz universities, which was collected by random sampling method. The questions were categorized into three concepts of geometry, innovation, form and space and each concept was comprised of Islamic-Iranian architectural parameters. In order to investigate the content of questionnaires, CVR (content validity ration) was applied among 10 specialists and their stability was determined as 0.88 by Cronbach's alpha. The analysis was performed via descriptive methods of statistics and conclusive statistics in SPSS software. The acquired results demonstrated that Islamic-Iranian cultural indices were evaluated as weak (4.54%), medium (86.36%), and strong (9.1%). Based on detachments, Islamic-Iranian indices have been followed in architecture design intro, 3 with average of 64.94 and this parameter was followed in architecture design intro, 2 and 1 with average values of 49.05 and 39.26 respectively. Eventually, it can be concluded that a little variation by teachers in designing practices and including low score parameters to each of the three lessons could provide appropriate practices based on Islamic-Iranian cultures.