رابطه علي راهبردهاي نظم جويي فرآيند هيجان و هوش معنوي با گرايش به اعتياد به اينترنت (با نقش ميانجي تحمل پريشاني)

مقدمه: اعتياد به اينترنت، يك اختلال كنترل تكانه و الگوي ناسازگارانه استفاده از اينترنت است كه منجر به ناراحتي يا اختلال قابل توجه مي شود و مشكلات روان شناختي، تحصيلي و شغلي در زندگي فرد ايجاد مي كند. هدف اصلي ما در اين مطالعه شناسايي رابطه علي راهبردهاي نظم جويي فرآيند هيجان و هوش معنوي با گرايش به اعتياد به اينترنت با نقش ميانجي تحمل پريشاني در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز مي باشد. روش كار: جامعه آماري پژوهش حاضر دانشجويان 19 تا 35 ساله كـاربرِ اينترنـت در دانشگاه آزاد واحد تهران مركز بودند. حجم نمونه بر اساس روش نمونه گيري تصادفي ساده 353 نفر انتخاب شد. در اين پژوهش به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد. در سطح استنباطي از آزمون كالموگروف اسميرونوف، پيرسون و رگرسيون استفاده شد. همچنين براي محاسبات و تحليل هاي آماري از نرم افزارهاي اس.پي.اس.اس نسخه 21 استفاده شد. جهت بررسي معادلات ساختاري از روش تحليل عاملي تاييدي استفاده شد.يافته ها: نتايج نشان داد كه اثر مستقيم نظم جويي بر تحمل پريشاني و اعتياد به اينترنت و اثر مستقيم هوش معنوي بر تحمل پريشاني و اعتياد به اينترنت معنادار است. همچنين اثر غيرمستقيم نظم جويي بر اعتياد به اينترنت با نقش ميانجي تحمل پريشاني و اثر غيرمستقيم هوش معنوي بر اعتياد به اينترنت از طريق تحمل پريشاني معنادار است.نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش مي توان بيان داشت كه راهبردهاي نظم جويي، هوش از طريق تحمل پريشاني بر ميزان اعتياد به اينترنت اثر دارند و براي كاهش اعتياد به اينترنت بايد به اين متغيرها توجه بيشتري شود.