نقش فراهيجان‌هاي مثبت و منفي، باورهاي مذهبي و تاب‌آوري در پيش‌بيني اضطراب كرونا مبتلايان به بيماري ديابت نوع دو

مقدمه: بيماري ويروسي كرونا به يكي از بزرگ‌ترين بحران‌هاي بهداشت عمومي زمان حاضر تبديل شده است. بيماري ديابت شيوع بسيار بالايي دارد و مبتلايان به بيماري ديابت يكي از گروه‌هاي اصلي در معرض خطر بيماري كرونا هستند. به نظر مي‌رسد كه فراهيجان‌هاي مثبت و منفي، باورهاي مذهبي و تاب‌آوري با اضطراب كرونا ارتباط داشته باشند. در نتيجه، هدف اين مطالعه بررسي نقش فراهيجان‌هاي مثبت و منفي، باورهاي مذهبي و تاب‌آوري در پيش‌بيني اضطراب كرونا مبتلايان به بيماري ديابت نوع دو بود. روش كار: مطالعه حاضر توصيفي تحليلي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش مبتلايان به بيماري ديابت نوع دو استان فارس در سال 1399 بودند. نمونه پژوهش شامل 450 نفر از مبتلايان بودند كه با روش نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهاي مطالعه مقياس‌هاي اضطراب كرونا علي‌پور و همكاران، فراهيجان‌هاي مثبت و منفي ميتمانسگروبر و همكاران و باورهاي مذهبي آلپورت و راس و پرسشنامه تاب‌آوري كونور و ديويدسون بودند. داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار SPSS نسخه 23 با روش‌هاي ضرايب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه با مدل همزمان تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه فراهيجان‌هاي مثبت (0.294=r)، جهت‌گيري مذهبي دروني (0.355=r) و تاب‌آوري (0.380=r) با اضطراب كرونا در مبتلايان به بيماري ديابت نوع دو رابطه منفي و معني‌دار و فراهيجان‌هاي منفي (0.336=r) و جهت‌گيري مذهبي بيروني (0.181=r) با اضطراب كرونا آنان رابطه مثبت و معني‌دار داشتند. همچنين، فراهيجان‌هاي مثبت و منفي، باورهاي مذهبي و تاب‌آوري توانستند 27.6 درصد از تغييرات اضطراب كرونا در مبتلايان به بيماري ديابت نوع دو را پيش‌بيني كنند (0.05 P). نتيجه‌گيري: فراهيجان‌هاي مثبت، جهت‌گيري مذهبي دروني و تاب‌آوري نقش منفي و فراهيجان‌هاي منفي و جهت‌گيري مذهبي بيروني نقش مثبت در پيش‌بيني اضطراب كرونا مبتلايان به بيماري ديابت نوع دو داشتند. بنابراين، طراحي برنامه‌هايي براي افزايش فراهيجان‌هاي مثبت، جهت‌گيري مذهبي دروني و تاب‌آوري و كاهش فراهيجان‌هاي منفي و جهت‌گيري مذهبي بيروني و اجراي آنها از طريق كارگاه‌هاي آموزشي مجازي و الكترونيكي مي‌تواند نقش موثري در كاهش اضطراب كرونا داشته باشد.