تاثير مداخلات خانواده محور، بر اضطراب و افسردگي خانواده بيماران دچار كاهش سطح هوشياري بستري در بخش مراقبت هاي ويژه: مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده

مقدمه: خانواده بيماران دچار كاهش سطح هوشياري، در حمايت از بيمار، نقش اساسي ايفا مي كنند، و مي بايست از نظر روحي و رواني كاملا سالم باشند، لذا، هدف از انجام اين مطالعه تعيين تاثير مداخلات خانواده محور، بر اضطراب و افسردگي خانواده بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بود.روش كار: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني تصادفي شده، با طراحي قبل و بعد بود، كه در سال 1398 در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان هاي شهداي عشاير و شهيد رحيمي خرم آباد انجام شد. 70 نفر از اعضاء خانواده بيماران بستري، به روش آسان انتخاب و به صورت بلوكهاي تصادفي طبقه اي از نظر جنس، در دو گروه كنترل و مداخله قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مقياس بيمارستاني اضطراب و افسردگي، گردآوري شدند. مداخله بر اساس الگوي خانواده محور انجام شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 19، آزمونهاي آماري كاي دو، تي مستقل، تي زوجي و آناليز واريانس انجام شد.يافته ها: داده ها بيانگر اين بود، كه بين تغييرات ميانگين نمره ي اضطراب و افسردگي دو گروه كنترل و مداخله تفاوت معناداري وجود دارد(0.001=p)، به طوري كه مداخله باعث كاهش معناداري در ميانگين نمره اضطراب و افسردگي شد.نتيجه گيري: مشاركت دادن اعضاي خانواده بيماران دچار كاهش سطح هوشياري، در مراقبت از بيمار بستري در بخش مراقبت هاي ويژه، مي تواند نقش موثري در بهبود وضعيت روحي و رواني خانواده بيمار داشته باشد.