عوامل مؤثر بر توسعه ي اقتصاد شهري اصفهان در دوره صفويه

اصفهان، شهري با سابقه كهن در مركزفلات ايران، هزار سال تجربه شهرنشيني به شيوه اسلامي ايراني را پشت سرگذاشته و در اين گذر طعم ويژه سه دوره برجسته( آل بويه، سلجوقيان، صفويه) را آزموده است ؛ كه اوج آن در دوره صفويه رغم خورد. يكي از نمادهاي بالندگي شهرنشيني در اين دوره توسعه «اقتصاد شهري» اصفهان بود كه عوامل گوناگوني در تحقق آن نقش داشتند. دراين پژوهش نقش شاخص هاي «جمعيت»،« زيرساخت هاي حمل و نقل» و«مكان يابي» كه از مؤلفه هاي علم «اقتصاد شهري» به شمار مي روند، مورد بررسي قرار مي گيرند. در اين راستا، اين سوال مطرح مي شود كه اين شاخص ها تحت تأثير چه عواملي شكل گرفتند و چه نقشي در توسعه سازمان «اقتصاد شهري» اصفهان در اين دوره داشتند. پژوهش حاضر تحقيقي تاريخي است كه به روش توصيفي تحليلي صورت گرفته است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه عواملي نظير «تراكم جمعيت»، « توسعه زير ساخت هاي حمل ونقل» و «مكان يابي مناسب عناصر شهر» تأثير بسزايي در توسعه «اقتصاد شهري»اصفهان دوره صفوي داشته اند.