شناسايي و رتبه‌بندي عوامل ريسك در رشته بيمه‌هاي باربري دريايي: يك رويكرد تركيبي تصميم‌گيري چندمعياره فازي

يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي كارآمدي در حمل و نقل، قابليت ‌اعتماد است. باوجود خطراتي كه در بخش‌هاي مختلف، يك حمل و نقل ايمن را تهديد مي‌كنند، بيمه مي‌تواند ريسك‌ها را به‌خوبي پوشش داده و قابليت اعتماد را در اين حوزه افزايش دهد. شركت‌هاي بيمه به‌دلايل مختلف، ازجمله قيمت‌گذاري صحيح و اجتناب از ريسك‌هاي غيرمنطقي، تمايل دارند كه يك تصوير مناسب از عوامل ريسك داشته باشند. در اين پژوهش بيمه‌هاي باربري دريايي مورد بررسي قرارگرفته و به شناسايي و رتبه‌بندي عوامل تأثيرگذار بر احتمال وقوع خطر در بخش حمل و نقل باري دريايي پرداخته‌شده است. در ابتدا، عوامل مؤثر بر ريسك به كمك مطالعات پيشين، پرسشنامه و مصاحبه تكميلي با خبرگان شامل مديران بيمه حمل و نقل، ارزيابان خسارت و ناخدايان، شناسايي شد. سپس از روش ديمتل براي تشخيص روابط دروني و وابستگي معيارها و از فرآيند تحليل شبكه‌اي براي يافتن وزن معيارها و رتبه‌بندي نهايي عوامل مؤثر استفاده ‌شده است. همچنين به‌منظور لحاظ‌كردن عدم‌قطعيت موجود در تصميم‌گيري‌ها، از تئوري فازي بهره گرفته شده است. چارچوب ارائه‌شده در زمينۀ شناسايي، رتبه‌بندي و اولويت‌بندي عوامل ريسك در بخش حمل و نقل در رشته بيمه‌هاي باربري دريايي مي‌تواند شركت‌هاي بيمه‌اي را در تصميم‌گيري صحيح و دقيق در زمينه پوشش اين ريسك‌ها به شكل مؤثري ياري كند.