بررسي اعجاز محتوايي و شاخصه هاي آن در نگاه فريقين در سير اعصار

يكي از وجوه اعجاز قرآن كه در كتابهاي تفسير و علوم قرآني مورد بحث واقع شده، اعجاز محتوايي است كه در نگاه عده اي از آنان به اعجاز معنوي نيز تعبير شده است. اعجاز محتوايي مرتبط با درون مايه قرآن است و توجه به آن در اثبات حقانيت اين كتاب الهي نقش بسزايي دارد. به عقيده برخي قرآن پژوهان، نقطه پيدايش اين نوع اعجاز ، قرن اول هجري توسط امام علي(ع) بوده و سير طرح مباحث گوناگون در باره ي آن تا به امروز به صورت صعودي ادامه داشته است؛ به بيان ديگر، نگاه دانشمندان در دوره متقدمان به اعجاز محتوايي كم دامنه تر نسبت به دوره متاخران بوده است. در دوران معاصر اين توجه بيشتر شده و غالب نظريه پردازي ها از جانب مفسران شيعه در چند بخش بر مولفه هايي نظير عدم وجود اختلاف در قرآن، اخبار غيبي كه نسبت به برخي وقايع يا افراد به وقوع پيوسته ، معارف قرآني، گزارش‌هاي علمي، جامعيت قرآن، معاني بلند عرفاني و بطون قرآن مطرح مي شود. بنابراين اين نوشتار ميكوشد با رويكردي تحليليتوصيفي به بررسي اعجاز محتوايي و مولفه هاي آن در نگاه فريقين در سير اعصار بپردازد. كليدواژه‌ها: قرآن كريم، اعجاز محتوايي، مفسران، فريقين، بررسي تطبيقي، گزارش. فريقين در سير اعصار بپردازد.