تأثير ساختارسازماني بوروكراتيك بر تغييرسازماني با نقش ميانجي فرسودگي شغلي (مورد مطالعه:كاركنان فرماندهي انتظامي خراسان شمالي)

در اين پژوهش تأثير ساختار سازماني بوروكراتيك بر تغيير سازماني با نقش ميانجي فرسودگي شغلي در قالب يك مدل علّي بررسي شده است. جامعه آماري شامل كاركنان نيروي انتظامي خراسان شمالي است؛ تعداد 151 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها سه پرسشنامه استاندارد است كه شامل بوروكراتيك ليو و همكاران ( 2002)، تغيير سازماني ادكار (2007) و فرسودگي شغلي مسلچ (۱۹۸۵) بوده است. بعد از تأييد روايي محتوا با نظر كارشناسان و استادان، پايايي پرسشنامه ها از طريق آلفاي كرونباخ  براي پرسشنامه ساختار سازماني بوروكراتيك، تغيير سازماني و فرسودگي شغلي به ترتيب 0.82، 0.75 و 0.73 محاسبه شد. براي تجزيه و تحليل داده ها ابتدا آمار توصيفي كه به بررسي متغيرهاي جمعيت شناختي تحقيق، سپس آمار استنباطي استفاده شد. در آمار تحليلي اين پژوهش براي آزمودن معناداري روابط بين متغيرها و مدل هاي اندازه گيري به دست آمده، از نرم افزار SPSS22  و  AMOS16  استفاده شد. براي بررسي اثر ميانجي متغير فرسودگي شغلي از روش بوت استرپينگ استفاده شد. با توجه به يافته ها، مسير غيرمستقيم ساختار بوروكراتيك با فرسودگي شغلي و تغيير سازماني با 95% اطمينان معنا‌دار است. بنابراين، بر اساس نمودار تصميم‌گيري روش بوت استرپينگ امكان تحليل ميانجي‌گري براي متغير فرسودگي شغلي وجود دارد؛ يعني فرسودگي شغلي تاثير مثبت ساختار بوروكراتيك بر تغيير سازماني را به صورت كامل ميانجي‌گري مي‌كند. بنابراين، نتايج نشان داد ساختارسازماني بوروكراتيك بر تغييرسازماني با نقش ميانجي فرسودگي شغلي كاركنان نيروي انتظامي خراسان شمالي تأثير مثبت و معناداري دارد.