بررسي روايات متعارض در باب «حجيت سوال از معصوم براي اثبات امامت» در كتاب كافي

در روايات وارد شده از اهل بيت، نشانه هاي گوناگوني براي شناخت امام معصوم ذكر شده است. ذكر اين نشانه ها از اين جهت بوده است كه شيعيان در هر عصري بتوانند امام زمان خود را بشناسند و نيز مدعيان امر امامت رسوا شوند. از نشانه هاي گوناگوني كه براي اثبات ولايت امام معصوم بر مردم ذكر شده، پرسش از امام است. به اين معنا كه شيعيان با طرح سوالاتي از مدعي امامت، بتوانند حقانيت يا  بطلان دعوي او را احراز كنند و از تحير در امر امامت رهايي يابند. در ميان روايات مختلفي كه مسئله سوال از امام را به عنوان راهي براي شناسايي امام حق برشمرده اند، تعارضاتي ديده مي شود. برخي روايات پرسش از امام را براي اثبات حقانيت وي حجت دانسته و در مقابل، روايتي از امام رضا(ع) سوال را حجت ندانسته و در عوض نشانه هاي ديگري را غير از سوال از مدعي امامت براي اثبات امامت حجت مي داند. اين تعارض آشكار ميان روايت امام رضا (ع) و روايات ديگر در زمينۀ حجيت سوال از معصوم، مسئلۀ اصلي اين مقاله و به دنبال راه حلي براي آن است.