تحليل حساسيت تقاضاي انرژي نسبت به تغييرات تكنولوژي بخش‌هاي اقتصادي ايران: كاربردي از روش شرمن- موريسن در الگوي داده-ستانده

هدف از مطالعه حاضر، سنجش آثار تغيير تكنولوژي بر شدت تقاضاي انرژي در سطح بخش‌هاي اقتصادي ايران مبتني بر رويكرد شناسايي ضرايب مهم داده-ستانده مي باشد. در اين پژوهش كه از رويكرد تقاضامحور لئونتيف با استفاده از روش محاسبه كشش شرمن موريسن در قالب الگوي داده ستانده بهره گرفته شده است. نتايج به دست آمده بر مبناي پايه‌هاي آماري جدول داده ستانده سال 1390 مركز آمار ايران در قالب 24 بخش اقتصادي، نشان مي‌دهد كه بخش هاي انرژي ثانويه كه خود توليدكننده انرژي هستند، حمل و نقل، عمده فروشي و خرده فروشي، ساخت محصولات فلزات اساسي و فلزي فابريكي و محصولات كاني غيرفلزي، با توجه به الگوي تقاضا محور لئونتيف به ترتيب داراي بيشترين متوسط كشش نرمال شده تكنولوژيكي تقاضاي انرژي به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم هستند. با توجه به حساسيت بسيار بالاي اين بخش‌هاي اقتصادي نسبت به تغييرات تكنولوژي در جهت تقاضاي انرژي به منظور بهبود مديريت تقاضاي انرژي، جايگزيني تكنولوژي در بخش‌هاي يادشده در بلندمدت، مي‌تواند منجر به كاهش شديد تقاضاي انرژي در سطح بخش‌هاي يادشده شود.