شناسايي گردوغبار و تحليل آن بر روي تصاوير ماهواره‌اي موديس (مطالعه موردي: شهرستان زابل)

آلودگي هوا در شهرها يكي از مشكلات جدي زيست‌محيطي است. در كشور ايران چند سالي است كه اين پديده دامن‌گير مناطق وسيعي شده است و شهرستان زابل به دليل شرايط خاص ژئومورفولوژي و اقليمي از كانون‌هاي اصلي اين پديده است. در تحقيق حاضر، شهرستان زابل به دليل وجود پديده گردوغبار فراوان در آن به‌عنوان منطقه مطالعاتي انتخاب گرديده است. با توجه به اين‌كه اين منطقه در ماه‌هاي تابستان خصوصاً تير و مرداد داراي حداكثر ميزان گردوغبار است، روزهاي 21 مردادماه 1396 و 14 تيرماه، 4 و 21 مردادماه سال 1397 به‌عنوان چهار رويداد پر گردوغبار موردبررسي قرار گرفتند. در اين خصوص از تصاوير ماهواره‌اي سنجنده موديس استفاده شد و پس از اعمال دو شاخص گردوغبار آكرمن و TDI روي اين تصاوير، مقايسه اي بين نتايج آن‌ها با يكديگر و همچنين با نتايج شاخص پوشش گياهي (NDVI) انجام گرفت. يافته هاي تحقيق نشان داد كه در هر چهار رويداد موردبررسي، بهترين كارايي مربوط به شاخص TDI بوده و اين شاخص نتايج بهتر و قابل‌قبول‌تري را در منطقه موردمطالعه با توجه به ميزان واقعي گردوغبار ارائه داده است. همچنين نتايج ارزيابي صحت تصاوير نشان داد كه شاخص TDI با دقت قابل قبولي به شناسايي گردوغبار در منطقه پرداخته است. به گونه اي  كه در هر چهار رويداد موردبررسي ريزگردهاي با شدت بالا بيشتر در قسمت‌هاي شرقي و جنوب شرقي منطقه مطالعاتي وجود داشته است و نقشه NDVI نيز، نشان‌ از رابطه مستقيم پوشش گياهي منطقه با پديده گردوغبار و ضعف پوشش گياهي در نواحي داراي شدت بالاي گردوغبار دارد.