فراتحليل شيوع لپتوسپيروزيس و سرووار‌‌هاي آن در جمعيت دامي ايران

زمينۀ مطالعه:لپتوسپيروز يك بيماري مشترك با گسترش جهاني است كه از دو جهت، يكي نگراني‌‌‌هاي بهداشتي در جوامع انساني و ديگري خسارات اقتصادي به علت ايجاد سقط و مرده‌‌زايي، تولد گوساله‌‌هاي ضعيف، سندروم كاهش شير و ورم پستان و مرگ در جمعيت‌‌هاي دامي داراي اهميت فراواني است. ميزان شيوع يك عفونت در سطح گله، موضوع كليدي‌ است كه تعيين مي‌‌كند وضعيت عفونت بايد مهم در نظر گرفته شود و چه تصميمات و سياست‌‌‌هايي بايد در اين رابطه گرفته شود و به اجرا در‌آيد. هدف:هدف از انجام اين مطالعه فراتحليل (متا‌آناليز) ميزان شيوع لپتوسپيروز و سرووار‌‌هاي آن در جمعيت دامي كشور است. روش‌كار: اين پژوهش، با جستجوي مقالات مربوط به سال‌‌هاي 1376 تا 1396 با استفاده از واژه‌‌‌هاي ايران، لپتوسپيرا، گاو، گوسفند، بز، گاوميش و شتر و تركيبي از آن‌ها در پايگاه‌‌هاي دادهMagiran ،SID ، Irandoc، Pub Med و Google Scholar انجام گرفت. در اين بررسي 39 مقاله با كيفيت پذيرفته شدند. جهت انجام تحليل‌‌هاي آماري، مقادير شيوع وارد نرم‌‌افزار Comprehensive MetaAnalysis (CMA) شدند. نتايج: شيوع ظاهري لپتوسپيروزيس در جمعيت به ظاهر سالم نشخواركنند‌گان 21.5 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد: 8.8-17.25) بود و سرووار‌هاي گريپوتيفوزا، پومونا و كانيكولا بيشترين شيوع را داشتند. نتيجه‌گيري نهايي: با توجه به شيوع بالاي سرووار پومونا در مطالعات چند سال گذشته در ايران، استفاده از اين سرووار در واكسن‌‌هاي توليد ‌شده در داخل كشور، اعمال روش‌‌هاي پيشگيرانه براي كنترل عفونت در سگ‌‌هاي گله و دريافت سهمي از بودجه نظام سلامت، مي‌‌تواند به كنترل هرچه بهتر بيماري لپتوسپيروز بيانجامد.