بررسي فراواني آلودگي به انگل‎هاي خارجي در سگ‌هاي شهر مشهد

زمينۀ مطالعه: به علت رابطه نزديك بين انسان و سگ، آلودگي سگ‎ها به انگل‎هاي خارجي مي‎تواند علاوه بر ايجاد بيماري و اختلال در آسايش ميزبان، سلامت و آسايش انسان را نيز متأثر سازد. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين فراواني آلودگي به انگل‎هاي خارجي و شناسايي اين انگل‎ها در سگ‎هاي ارجاعي به بيمارستان دامپزشكي دانشگاه فردوسي مشهد انجام گرفت. روش‌كار: تعداد 460 قلاده سگ از فروردين 1396 تا فروردين 1397 از لحاظ آلودگي به انگل‎هاي خارجي مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، فصل، نژاد، محل نگهداري، نوع پوشش مويي (بلند يا كوتاه)، رنگ پوشش مويي (تيره يا روشن)، خارش، موريختگي و محل استقرار اين انگل‎ها در پرسشنامه مخصوص ثبت شد. نتايج: در اين مطالعه از 460 قلاده سگ مورد آزمايش، 99 قلاده (21.52 درصد) با نه گونه انگل خارجي آلوده بودند. تعداد 48 (10.43 درصد) قلاده سگ به كك‎هاي كتنوسفاليدس كنيس و پولكس ايريتانس آلوده بودند. ريپي سفالوس تورانيكوس، ساركوپتس اسكابئي، هايپوبوسكا لانگيپنيس و ريپي سفالوس سنگوينئوس به ترتيب از 14 (3.04 درصد)، 10 (2.17 درصد)، 10 (2.17  درصد) و 9 (1.95 درصد) قلاده سگ جدا شد. آلودگي به ولفارتيا مگنيفيكا، دمودكس كنيس، اتودكتس سينوتيس، همافيزاليس اريناسئي و لينوگناتوس ستوزوس به ترتيب در 9 (1.95 درصد)، 3 (0.65 درصد)، 2 (0.43 درصد)، 1 (0.21 درصد) و 1 (0.21 درصد) قلاده سگ ديده شد. فراواني آلودگي به انگل‎هاي خارجي با محل نگهداري، جنسيت و داشتن خارش رابطه آماري معني‌داري نشان داد (p 0.05 ). رابطه آماري معني‌داري بين آلودگي به انگل‌هاي خارجي با سن، رنگ و طول مو، فصل و موريختگي ديده نشد (p 0.05 ). نتيجه‌گيري نهايي: اين مطالعه اولين تحقيق در مورد آلودگي به انگل‎هاي خارجي در سگ‎هاي منطقه مشهد است. كك‎ها فراوان‎ترين انگل آلوده كننده سگ‎هاي مورد مطالعه بودند. در مجموع اگرچه فراواني آلودگي نسبتاً كم بود ولي تنوع گونه‎اي بالايي در انگل‎هاي آلوده كننده ديده شد. برخي از اين انگل‎ها از لحاظ بيماري‎هاي مشترك بين انسان و دام، اهميت دارند.