بررسي فعاليت ضدميكروبي عصاره اتانولي نه گونه گياه دارويي بومي رشته كوه زاگرس عليه سالمونلا تيفي‌موريوم

زمينۀ مطالعه: باكتري‌هاي بيماريزا از جمله ميكروب سالمونلا به‌طور گسترده‌اي موجب بروز بيماري‌هاي عفوني در ميزبان‌هاي مختلف از جمله حيوانات اهلي و انسان مي‌شوند. هدف:هدف از اين مطالعه بررسي اثرات ضدميكروبي 9 گونه از گياهان دارويي بومي زاگرس بر روي سالمونلا تيفيموريوم جدا شده از مدفوع طيور در شرايط آزمايشگاهي بود. روش‌كار: عصاره اتانولي گياهان دارويي جوشير، موسير، سريش ايراني، كنگر فرنگي، شنگ، تاج خروس، ترشك، پونه كوهي و اسپند با استفاده از دستگاه خلاء از مركز (روتاري) استخراج شد. همچنين تعداد 12 سويه سالمونلا تيفيموريوم نيز از مدفوع طيور منطقه سيستان جداسازي شد. حداقل غلظت بازدارندگي و حداقل غلظت كشندگي عصاره گياهان در غلظت‌هاي مختلف با روش رقت‌سازي در چاهك بر روي باكتري‌ها تعيين شد. حساسيت سويه‌ها به آنتي‌بيوتيك‌هاي مختلف نيز با روش استاندارد ديسك ديفيوژن كربي بائر مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج:سويه‌هاي سالمونلا تيفي‌موريوم در مطالعه حاضر به ترتيب مقاوم به آنتي‌بيوتيك‌هاي پني‌سيلين (100 درصد)، آمپي‌سيلين (100 درصد)، تتراسيكلين (16.6 درصد)، آميكاسين (8.3 درصد) و اگزاسيلين (75.0 درصد) بودند. بررسي خواص ضدميكروبي عصاره گياهان مورد بررسي نشان داد كه عصاره گياهان تاج خروس، جوشير و كنگر بيشترين اثر مهاركنندگي (MIC) و كشندگي (MBC) را در برابر سالمونلا تيفي‌موريوم داشتند. نتيجه‌گيري نهايي: نتايج پژوهش حاصل نشان داد كه با توجه به مقاومت سالمونلا تيفي‌موريوم جدا شده از طيور در مطالعه حاضر، درمان آنتي‌بيوتيكي بويژه با آنتي‌بيوتيك‌هاي پني‌سيلين، آمپي‌سيلين و اگزاسيلين با مقاومت باكتريايي 75 تا 100 درصد اثر بخش نبود. لذا استفاده از عصاره اتانولي گياهان دارويي بويژه جوشير، تاج خروس و كنگر به عنوان يك درمان گياهي جايگزين با آنتي‌بيوتيك‌هاي مرسوم پيشنهاد مي‌شود.