بررسي يافته‌هاي تصوير‌برداري رزونانس مغناطيسي (MRI ) نوزادان با تشنج بستري شده در بيمارستان شهيد صدوقي يزد و تاثير آن بر مداخله‌هاي تشخيصي درماني نوزاد از سال 1394 الي 1397

مقدمه: در نوزادان جهت يافتن علت تشنج، تصوير‌برداري رزونانس مغناطيسي (MRI) ، تصويربرداري ارجح مي‌باشد. اين مطالعه به‌منظور بررسي يافته‌هاي MRI بدون تزريق مغز نوزادان بستري شده با تشنج و تاثير آن بر مداخله‌هاي تشخيصي درماني نوزاد صورت گرفت. روش بررسي: دريك مطالعه توصيفي گذشته نگر‌ و با روش نمونه گيري غير تصادفي آسان، پرونده طبي و MRI مغز نوزاداني كه به‌علت تشنج در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان و يا بخش كودكان بيمارستان شهيد صدوقي يزد از شهريور 1397 و قبل از آن بستري شده بودند، بررسي شد. اطلاعات در محيط نرم‌افزارSPSS:version 16 به‌ كامپيوتر وارد شده، شاخص‌ها و جداول مورد نياز تهيه و از آزمون آماري Fisher exact test و كاي‌اسكوار براي تعيين رابطه بين متغيرهاي كيفي و از آزمون تي تست مستقل براي مقايسه ميانگين ‌ها در دو گروه استفاده شد. نتايج: ۲۵ دختر و ۳۸ پسر بررسي شدند كه علت تشنج در 94% يافت شد و شايع ترين علت هيپوكسي موقع تولد در 22 نوزاد (35%) بود. شايع‌ترين نوع تشنج، تونيك در 23 نوزاد(36/5%) و شايع‌ترين تيپ تشنج جنراليزه در 47 نوزاد (75%) بود. ۱۹ نوزاد (30%)MRI غيرطبيعي داشتند. بر اساس جواب MRI تغيير در مداخله درماني (جراحي مغز) در چهار نوزاد (6/3%) و تغيير در مداخلات تشخيصي (آزمايشات متابوليك) در ۱۹ نوزاد (۳۰%) صورت گرفت. نوزاداني كه به‌روش سزارين به‌دنيا آمده بودند (46%) بيش از نوزادان با زايمان طبيعي (19%) و 0/01= P و نوزدان با تشنج موضعي (37/5%) بيش از نوزادان با تشنج عمومي(21%) (0/03= P)،. MRI غير‌طبيعي داشتند. ميانگين طول مدت بستري در نوزادان باMRI غير‌طبيعي (2/76 ±12/32 روز) بيشتر از نوزادان با MRI ‌طبيعي (2/82 ±8/57 روز) بود (0/02= P). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، MRI مغز در پيدا كردن پاتولوژي داخل جمجمه‌اي ايجاد كننده تشنج نوزادي، در نوزادان متولد شده با سزارين جهت بررسي هيپوكسي موقع تولد و نيز تشنج موضعي، كمك كننده مي‌باشد.