مقايسه اثر تزريق سديم والپروات و منيزيوم سولفات در كاهش درد حمله حاد ميگرن

مقدمه: جهت درمان بيماري ميگرن بعنوان نوعي سردرد تكرار پذير ، درمان‌هاي پيش‌گيرانه پيشنهاد مي‌گردد. از داروهايي كه جهت درمان پيش‌گيرانه استفاده مي‌شود مي‌توان به والپروات سديم و منيزيم سولفات اشاره كرد. روش كار: در اين تحقيق 65 بيمار در محدوده سني 18 تا 50 سال با سابقه ميگرن با حمله حاد ميگرن در دو گروه وارد مطالعه شدند كه گروه اول سديم والپروات و گروه دوم منيزيم سولفات دريافت كردند. تجويز و تزريق دارو توسط نفر اول و ارزيابي علائم و ميزان درد توسط نفر دوم بدون اطلاع از داروي تجويز شده انجام شد. سپس سير اثر اين داروها از نظر كاهش ميزان درد نيم ساعت بعد از تزريق و 1 و 2 ساعت بعد مورد ارزيابي قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار آماري SPSS v.11 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج اين مطالعه نشان داد ميانگين سن نمونه‌هاي مورد مطالعه 36.11 با انحراف معيار 10.97 بوده است. به‌طور متوسط 60 درصد بيماران داراي سابقه فاميلي مثبت براي بيماري ميگرن بودند. همچنين گروه منيزيم سولفات و والپروات سديم در نيم ساعت پس از تزريق، يك ساعت و دو ساعت پس از تزريق دارو با قبل از تزريق دارو تفاوت معني داري نداشتند 0.999 PValue= و 0.788 PValue=و 0.783 =PValue). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي‌دهد بين والپروات سديم و منيزيم سولفات در كاهش دادن درد ناشي از حملات حاد ميگرن تفاوت معني داري وجود ندارد. لذا استفاده از هر كدام از اين دو دارو در بهبود درد بيمار، تفاوتي با يكديگر ندارند.