پاسخ رشد نهال‌هاي صنوبر دلتوئيدس (Populus deltoides Bartr. ex Marsh) به رژيم‌هاي مختلف آبياري در استان گيلان

مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر رژيم هاي مختلف رطوبتي بر برخي ويژگي هاي كمي نهال هاي گونه سريع الرشد صنوبر دلتوييدس در استان گيلان انجام شد. كاشت قلمه ها در قالب طرح آماري كاملا تصادفي با چهار تيمار و پنج تكرار انجام شد. سه سطح آبياري شامل۲۰%، ۴۰% و ۶۰% رطوبت اشباع خاك موجود در هر گلدان شامل ۵/ ۱۸۷، ۳۷۵ و ۵۷۰ ميلي ليتر آب براي ۵/ ۲ كيلوگرم خاك و تيمار شاهد (بدون آبياري دستي) با فواصل سه روزه از ابتداي بهار تا پايان تابستان بر روي نهال ها اعمال گرديد. در انتهاي دوره ارتفاع نهال ها با استفاده از خط كش، قطر يقه با استفاده از كوليس، وزن تر ساقه و ريشه به وسيله ترازو، زي توده ساقه و ريشه با خشك كردن در آون و توزين، طول ريشه ها به كمك كاغذ رسم و تعداد برگ ها با شمارش تعيين و با آزمون تجزيه واريانس يك طرفه مورد آزمون قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيشترين ميانگين ارتفاع با ۲/ ۹۴ و ۹۰ سانتي متر، بيشترين قطر يقه با ۳/ ۸ و ۷۳/ ۷ ميلي متر، بيشترين طول ريشه با ۴۶۳ و ۴۲۵ سانتي متر، بيشترين تعداد برگ با ۱۲ و ۹ عدد، بيشترين وزن تر ساقه با ۳۷ و ۳۴ گرم و بيشترين زي توده ساقه نهال هاي مورد بررسي با ۱۸ و ۱۶ گرم مربوط به تيمار ۴۰ و ۶۰ درصد بوده است و بين اين دو تيمار اختلاف معني داري مشاهده نشد. همچنين بيشترين نسبت زي توده ساقه به ريشه به ميزان ۲/ ۳ در مورد تيمار ۴۰ درصد به دست آمد. با توجه به نتايج مطالعه حاضر، حد بهينه آبياري نهال هاي مورد مطالعه به ميزان ۴۰ درصد رطوبت اشباع خاك تعيين شد.