تأثير برنامۀ تمريني يكپارچۀ جسماني بر كنترل بازداري دختران نوجوان

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير يك برنامۀ تمريني يكپارچۀ جسماني بر كنترل بازداري دختران نوجوان انجام گرفت. بدين منظور تعداد 32 نفر از دانش‌آموزان دختر متوسطه دورۀ اول انتخاب و به‌طور تصادفي به دو گروه تجربي و گروه كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 14 جلسه تمرينات يكپارچه را كه تركيبي از تمرينات هوازي، تعادلي و حركات ظريف بود، انجام دادند. در اين مدت گروه كنترل برنامۀ تمريني عادي درس تربيت‌بدني را دنبال كردند. تغييرات بازداري آزمودني‌ها‌ قبل و بعد از دورۀ تمريني، به‌وسيله آزمون استروپ و از طريق آزمون تحليل واريانس عاملي با اندازه‌هاي تكراري سنجيده شد. نتايج نشان داد روند تغييرات نمرۀ تداخل در گروه تمرينات يكپارچه به‌طور معناداري متفاوت و كاهش يافته بود. يافته‌هاي حاضر از اثربخشي تركيب تمرينات هوازي، تعادلي و حركات ظريف در بهبود كنترل بازداري نوجوانان حمايت مي‌كند.