برنامه‌ريزي تأمين انرژي گلخانه‌ها با محوريت انرژي‌هاي تجديدپذير در حالت ريزشبكه

تغييرات اقليمي و روند افزايشي جمعيت كشورها، اهميت توسعۀ گلخانه‌‌ها براي موضوع امنيت غذايي در آينده را بيش از پيش مطرح ساخته است. يكي از مهم‌ترين ملاحظات در توليدات محصولات گلخانه‌اي، نياز به مصرف انرژي براي ايجاد شرايط محيطي مناسب گلخانه است. لذا در اين پژوهش، مسئلۀ برنامه‌ريزي تأمين انرژي گلخانه‌ها با محوريت انرژي‌هاي تجديدپذير مورد بررسي قرار خواهد گرفت. بدين منظور ابتدا تعيين ميزان بهينۀ به‌كارگيري واحدهاي انرژي‌هاي تجديدپذير در كنار واحدهاي ذخيره‌ساز انرژي با هدف كاهش هزينه‌ها در حالت ريزشبكه مدل‌سازي مي‌شود. در ادامه، مدل عدد صحيح آميختۀ غيرخطي (MINLP) ارائه شده، با بهره‌گيري از داده‌هاي سرعت متوسط باد و ميزان تابش ماهيانۀ نور خورشيد منطقۀ مكران و درنظرگرفتن تركيبات مختلف پارامترهاي هزينه‌اي، در قالب 16 مسئلۀ مختلف، حل و تحليل مي‌گردد. از جمله مهم‌ترين نتايج به‌دست‌آمده از مسائل فوق، مي‌توان به تعيين شرايط مقرون به صرفه بودن به‌كارگيري انرژي خورشيدي اشاره كرد كه در صورت حداكثر 2 برابر بودن هزينۀ سرمايه‌گذاري آن نسبت به هزينۀ سرمايه‌گذاري CHP، توجيه اقتصادي دارد. همچنين نتايج نشان مي‌دهند تأثير ميزان منابع مختلف انرژي تجديدپذير در منطقۀ جغرافيايي مورد بررسي در كنار مقادير هزينه‌هاي سرمايه‌گذاري و نگهداري تعميرات، مي‌تواند منجر به عدم توجيه فني-اقتصادي به‌كارگيري همزمان منابع مختلف تجديدپذير گردد.