آسيب شناسي ارزشيابي توصيفي درجهت تحقق فرايند ياددهي و يادگيري؛ يك مطالعه كيفي

فاقد عنوان لاتين

هدف پژوهش حاضر، آسيب شناسي ارزشيابي توصيفي درجهت تحقق فرايند ياددهي و يادگيري بود. روش پژوهش، كيفي با رويكرد زمينه اي است. جامعه آماري اين پژوهش معلمان ابتدايي مجري طرح ارزشيابي توصيفي(كيفي) در مدارس ابتدايي دخترانه منطقه 5 شهر تهران بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند تا رسيدن به مرحله اشباع 25 نفر از معلمان انتخاب گرديدند. ابزار جمع آوري داده ها از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختار مند بود. روايي محتوايي ابزار بر اساس نظر متخصصان برنامه ريزي درسي تعيين و تاييد شد. تحليل داده‌ها براساس كدگذاري باز، محوري و گزينشي انجام شد. پس از فرآيند كدگذاري متن مصاحبه‌ها، 97كد نهايي، 31 مفهوم نهايي و 15 مقوله (امكانات مدرسه، توسعه حرفه اي معلمان، اجراي نامناسب ارزشيابي توصيفي و ....) شناسايي گرديد. مقوله محوري اين تحقيق آسيب هاي ارزشيابي توصيفي درجهت تحقق فرايند ياددهي و يادگيري بود كه در نهايت پس از كدگذاري انتخابي داده‌هاي جمع‌آوري شده يافته هاي نهايي ارائه شد. نتايج و تحليل ديدگاه ها، موجب شناسايي و دسته بندي شش طبقه از نقاط ضعف گرديد كه شامل كاهش انگيزه و كاهش شوق و حساسيت دانش آموزان نسبت به يادگيري و تحصيل؛ افزايش افت يادگيري و دامن زدن به كم سوادي دانش آموزان؛ كاهش عدالت در سنجش دانش آموزان و تبعات آن؛ كاهش افراطي استرس دانش آموزان و تبعات ناشي از آن؛ بي انگيزه بودن و عدم توسعه حرفه اي معلمان؛ عدم تناسب بين امكانات موجود و الزامات خواسته شده در ارزشيابي توصيفي مي شود.

فاقد چكيده لاتين