بررسي ارتباط مديريت استرس با تعهد سازماني پرستاران در شرايط بحران كوويد 19، با نقش واسطه اي آموزش مهارت هاي ارتباطي

هدف: پرستاري از جمله مشاغليست كه در شرايط بحران كوويد-19 لازم است مديران سازمان‌هاي بهداشت و درمان براي افزايش تعهد كاركنان، استرس ايجاد شده را مديريت كنند. در اين مطالعه ارتباط مديريت استرس با تعهد سازماني پرستاران با نقش واسطه اي آموزش مهارت هاي ارتباطي، مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ها: جامعه آماري اين پژوهش توصيفي- همبستگي شامل 108 نفر از مديران و پرستاران بيمارستان فارابي شهرستان بستك در استان هرمزگان طي سال 1399 مي-باشد كه به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه محقق‌ساخته‌ است. جهت تجزيه ‌و تحليل داده ها از نرم‌افزار SPSS در بخش استنباطي و از نرم‌افزار LISREL8.8 براي برازش ضريب مسير استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه مديريت استرس رابطه مثبت و معناداري با تعهد سازماني پرستاران دارد، اين رابطه با ضريب مسير (0.19) و ضريب معناداري (2.92) مورد تأييد قرار گرفت. همچنين آموزش مهارت هاي ارتباطي به عنوان متغير ميانجي، بين مديريت استرس و تعهد سازماني پرستاران رابطه مثبت و معناداري ايجاد كرده است. به اين صورت كه رابطه مديريت استرس با آموزش مهارت هاي ارتباطي با ضريب مسير (0.5) و ضريب معناداري (6.46) مورد تأييد قرار گرفت و همچنين رابطه آموزش مهارت هاي ارتباطي با تعهد سازماني پرستاران با ضريب مسير (0.66) و ضريب معناداري (10.01) مورد تأييد قرار گرفت، اين رابطه بيشترين ضريب مسير و ضريب معناداري را دارا مي‌باشد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد، با توجه به بحران كوويد-19 مديريت استرس در بيمارستان ها و آموزش مهارت هاي ارتباطي مي‌تواند به بهره وري و بهبود عملكرد كل پرسنل علي الخصوص پرستاران كمك كند و بر تعهد سازماني آن ها تأثيرگذار باشد