منظر شهري دوستدار معلول، رويكرد منظرين در محيط شهر مقصد گردشگري

حضور معلولين در بازار گردشگري، يك فرصت مهم براي شهرهاي مقصد گردشگري است تا بتوانند از اين پتانسيل مهم استفاده كنند. شهر دوستدار معلول شهري است كه بتواند طراحي فضاي شهري را به گونه‌اي انجام دهد كه مناسب معلولين باشد. اين مقاله با رويكرد منظرين به تحليل چندجانبۀ شهر دوستدار معلول پرداخته و به دنبال آن است تا راهبردهايي كه مي‌توانند در مدل مفهومي طراحي فضاي شهري مطلوب گردشگري معلولين مدنظر قرار گيرند، معرفي كند. روش مورد استفاده در اين تحقيق، توصيفيتحليلي بوده است. با بررسي و تحليل داده‌هاي مستخرج از مقالات معتبر، استنتاج تحليلي جهت بررسي منظر شهري دوستدار معلول انجام پذيرفته است. بررسي‌هاي انجام شده در اين تحقيق حكايت از آن دارد كه منظر شهري دوستدار معلول، به عنوان يك مقصد گردشگري، مي‌تواند با راهبردهاي مناسب‌سازي، دسترسي، توانبخشي، برابري فرصت‌ها، كيفيت، جلوگيري از طرد اجتماعي و ايجاد جاذبه‌هاي خاص معلولين شكل گيرد. اين راهبردها سبب مي‌شود مشاركت معلولين در گردشگري بيشتر شده و انتخاب شهر به عنوان مقصد گردشگري در اولويت قرار گيرد. هريك از اين راهبردها شامل سياست‌ها و اقداماتي است كه باعث مي‌شود شهر بستر مناسبي براي گردشگر معلول قلمداد شود.