بررسي رابطه حق به شهر و احساس امنيت اجتماعي در بين شهروندان شهر يزد

حق به شهر از جمله مفاهيم اساسي و مهم در حوزه مطالعات شهري بوده كه شامل متعلق بودن شهر به شهروندان و عامل اصلي مشاركت شهروندان در امور شهر است، كه در ساليان اخير با ترجمه آثار هنري لوفور جاي خود را در حوزه هاي مطالعات شهري و جامعه شناسي شهري باز كرده است. هدف نوشتار حاضر بررسي رابطه بين حق به شهر و احساس امنيت اجتماعي شهروندان شهر يزد است. پژوهش حاضر به لحاظ روش اجرا، پيمايشي و از نظر زمان پژوهش، مقطعي، به لحاظ ماهيت، كاربردي و به لحاظ وسعت پهنانگر است. جامعه آماري پژوهش حاضر 411051 نفر از شهروندان 18 سال به بالاي شهر يزد در سال2018  بوده اند كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 365 نفر از آنان با روش نمونه گيري سه مرحله اي مورد بررسي قرار گرفت ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده كه اعتبار آن از طريق، صوري و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفته است. براي تحليل داده هاي آماري از تحليل هاي آماري همچون t و پيرسون در نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتايج بدست آمده حاكي از اين است كه حق به شهر و احساس امنيت در بين شهروندان يزدي از حد متوسط پايين تر بوده و بين حق به شهر و احساس امنيت رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. همچنين بين ناحيه شهري، نوع مسكن و حق به شهر نيز رابطه معناداري وجود دارد. همچنين با توجه به مدل رگرسيون، متغير هاي مستقل توانستند 10 درصد از واريانس احساس امنيت را تبيين كنند.