آسيب‌شناسي جريان‌هاي فرهنگي نوپديد در ايران (مطالعه موردي عرفان حلقه)

نوشتار حاضر با هدف مطالعه‌ي جامعه‌شناختي جريان‌هاي فرهنگي نوپديد و به‌منظور پاسخگويي به اين سؤال انجام گرفته است كه آموزه‌هاي عرفان حلقه، در كل داراي چه ماهيت و كاركردهايي بوده و به ‌تبع آن، چه آسيب‌هاي سياسي ـ اجتماعي بر ايران دارد؟ در اين پژوهش با استفاده از روش‌هاي اسنادي و ميداني (تكنيك مصاحبه) داده‌ها و اطلاعات گردآوري شده است. جامعه‌ي هدف پژوهش مشتمل بر دو گروه 1 مروجان و اعضاي فرقه‌ي نوظهور عرفان حلقه در ايران و 2 خبرگان و متخصصان در حوزه‌ي مورد مطالعه است. حجم نمونه با استفاده از روش اشباع نظري و از هر گروه 30 نفر جهت مصاحبه انتخاب شد. شيوه‌ي نمونه‌گيري به‌صورت غيراحتمالي (نمونه‌گيري هدفمند و گلوله برفي) صورت گرفت. داده‌هاي گردآوري ‌شده با استفاده از شيوه‌ي تحليل محتواي كمي ـ كيفي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها حاكي از آن است كه آسيب‌هاي ناشي از ترويج آموزه‌هاي عرفان حلقه در حوزه‌ي اجتماعي، شامل تغيير فرهنگ، ايجاد چالش در هويت‌ملي، متهم كردن نظام به اعمال محدوديت، ترويج سياست تساهل و تسامح افراطي و... است و آسيب‌ها در حوزه‌ي سياسي نيز شامل راه‌اندازي جنگ نرم، نفوذ در حاكميت، تضعيف و تشكيك در مباني امنيت ملي، ترور فرقه‌اي، تبليغات ضدنظام و... است.