مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تحليل وضعيت شاخص هاي اجتماعي توسعه پايدار در محلات قديمي شهر كرمانشاه

چكيده فارسي :

ﭘﺎﯾﺪاري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﯾﮑﯽ از ﺳﻪ ﺿﻠﻊ ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ﮐﻪ اﺷﺎره ﺑﻪ ارﺗﻘﺎء ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ دارد. ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار ﺧﻮد وﺿﻌﯿﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﮐﺎﺳﺘﯽ ﻫﺎي زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﻗﺘﺼﺎدي و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي از ﺑﯿﻦ ﻣﯽ روﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ اﻗﺸﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺎوي از آن ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺷﺪه و ﻧﺴﻞ آﯾﻨﺪه ﻧﯿﺰ در ﺗﻨﮕﻨﺎ ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮد. ﭘﺎﯾﺪاري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺤﻼت ﺷﻬﺮي از آن رو ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ دوام و ﺑﻘﺎء زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﺷﻬﺮ را ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺎﯾﺪاري ﻣﺤﻼت ﺷﻬﺮي ﺑﻪ روش ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ در ﺳﻪ ﻣﺤﻠﻪ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻓﯿﺾ آﺑﺎد، ﭼﻨﺎﻧﯽ و ﺑﺮزه دﻣﺎغ در ﺷﻬﺮ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﻣﺬﮐﻮر در ﺳﻪ ﻣﺤﻠﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪﻧﺪ و در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﻓﺮدي و ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﮐﻤﯽ ﺑﻮده و اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﮏ ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ از ﻧﻤﻮﻧﻪ اي 400 ﻧﻔﺮي از ﺳﺎﮐﻨﺎن 18 ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻي ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﻬﻤﯿﻪ اي ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ، وﺿﻌﯿﺖ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﭘﺎﯾﺪاري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﭼﻨﺪان رﺿﺎﯾﺖ ﺑﺨﺶ ﻧﯿﺴﺖ. ﻣﺸﮑﻼت ﻣﻮﺟﻮد در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: 1-ﻣﺸﮑﻼت ﮐﺎﻟﺒﺪي، ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ ﺷﺎﺧﺺ اﻣﻨﯿﺖ، ﻋﺪاﻟﺖ، ﺳﺮزﻧﺪﮔﯽ، 2-ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ، در ﺑﺮ ﮔﯿﺮﻧﺪه ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي اﻣﻨﯿﺖ، ﻋﺪاﻟﺖ، ﺳﺮزﻧﺪﮔﯽ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ و 3-ﻣﺸﮑﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ-ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﺷﺎﻣﻞ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﻣﺸﺎرﮐﺖ، اﻣﻨﯿﺖ، ﻫﻮﯾﺖ، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ و ﺳﻼﻣﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ اﮐﺜﺮ ﻣﺸﮑﻼت ﯾﺎد ﺷﺪه ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﭘﯿﺎﻣﺪ ﻧﻘﺼﺎن در روش ﻫﺎي ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺟﺎري ﺑﻮده و درﺻﻮرت اﺻﻼح روﯾﻪ ﻫﺎ و ﺗﻐﯿﯿﺮ روﯾﮑﺮد از ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ از ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ و اﺳﺘﻔﺎده از ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻫﺎي ﻣﺤﻠﻪ اي در ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎ و اﺟﺮاي آن ﻫﺎ اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﻧﯿﺰ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﺷﻮﻧﺪ.