اثربخشي معنويت درماني برنگراني از تصوير بدني و احساس تنهايي در دانشجويان پرستاري مبتلا به اضطراب اجتماعي

Effectiveness of "Spiritual Therapy" on the Concern with Body Image and Feeling Lonely in Nursing Students with Social Anxiety

هدف: هدف از انجام اين پژوهش تعيين اثربخشي معنويت درماني بر نگراني از تصوير بدني و احساس تنهايي در دانشجويان پرستاري مبتلا به اضطراب اجتماعي بود. روش: روش پژوهش، نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان پرستاري مبتلا به اضطراب اجتماعي دانشگاه آزاد واحد ساري بود. بعد از غربال­گري، اعضاي نمونه به صورت جايگزيني تصادفي ساده در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند؛ بدين ترتيب در هر گروه تعداد 15 دانشجوي مبتلا به اضطراب اجتماعي حضور داشت. ابزار گردآوري داده­ها، فرم كوتاه مقياس احساس تنهايي اجتماعي – عاطفي (SELSA) و پرسشنامه نگراني از تصوير بدني ليتيتون (BICI) بود. سپس شركت كنندگان گروه آزمايش در برنامه معنويت درماني طي 8 جلسه 90 دقيقه­اي شركت كردند؛ در حالي­كه اعضاي گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكردند. نتايج با استفاده از نرم افزار SPSS.v24 و آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره تحليل شد. يافته ­ها: نتايج نشان داد معنويت درماني بر نگراني از تصوير بدني (53/11=F، 000/0=P) و احساس تنهايي (89/51=F، 000/0=P) دانشجويان پرستاري مبتلا به اضطراب اجتماعي تأثير معناداري دارد. نتيجه­ گيري: طبق يافته­ هاي اين پژوهش، معنويت درماني سبب بهبود نگراني از تصوير بدني و احساس تنهايي دانشجويان پرستاري مبتلا به اضطراب اجتماعي مي­شود و مي­توان از آن به عنوان يك روش مداخله­اي كاربردي استفاده كرد.

This study was conducted to determine the effectiveness of "Spiritual Therapy" on the concern with body image and feeling lonely in nursing students with social anxiety. The research method was semi-experimental, pre-test-post-test with the control group and the statistical population included all nursing students with social anxiety at Sari Branch of Azad University. After screening, the sample members were randomly assigned to two experimental and control groups; Thus, there were 15 students with social anxiety in each group. Then, the participants in the experimental group participated in a spiritual therapy program for eight ninety-minute sessions, while control group members did not receive any treatment. Data collection tool were questionnaire and the results were analyzed using SPSS.v24 and MANCOVA (Multivariate Analysis of Covariance). The results indicate that the spirituality therapy had significant impact on the concern with body image (F=11.53, P=0.000) and feeling lonely (F=51.89, P=0.000) in nursing students with social anxiety. Based on the findings of the study, it can be concluded that spiritual therapy improves the concern with body image and the feeling lonely in nursing students with social anxiety and can be used as a method of practical intervention.