بروزرساني و انطباق معنايي نسخ سيستم‌هاي پايگاه داده

در اين مقاله با استناد به مقاله‌ها و رساله‌هاي ارائه شده تا سال 2016، پركاربردترين روش‌ها و متدهايي كه جهت انطباق اجزاي نسخ اوليه و هدف يك پايگاه داده مورد استفاده قرار مي‌گيرند، همراه با معايب و مزاياي آنها مورد بررسي قرار گرفته است. در ادامه به صورت ويژه اشكالات انطباق براساس تكنيك سنجش شباهت رشته‌اي و آن هم با استفاده از تغييرات در نسخ مياني بررسي گرديده و در نهايت راه حلي ارايه شده، كه هم بتوان از اطلاعات مربوط به تغييرات اجزاء در نسخ مياني استفاده نمود و هم سنجش شباهت معنايي را در كنار سنجش شباهت رشته‌اي مورد استفاده قرار داد تا احتمال خطا به ميزان چشم‌گيري كاهش پيدا كند. براي اين‌ كار از دو جدول شباهت مجزا و مستقل كه براساس شباهت رشته‌اي و معنايي توليد شده‌اند و يك جدول شباهت نهايي كه عناصرش تركيبي از دو جدول قبلي است استفاده شده است. در پايان در محيطي يكسان اين روش با روش‌هايي كه تطبيق‌گرهاي معروف از آن استفاده مي‌كنند مقايسه گرديده است. نتايج حاصل از آزمايشات نشان مي‌دهد كه روش پيشنهادي در اكثر موارد از دقت و صحت بالاتري در عمليات انطباق برخوردار است.