تأثير مؤلفه هاي اقتصادي و جمعيتي شهر بر سفرهاي درون شهري با دوچرخه (مطالعه موردي: شهر زنجان)

در سال هاي اخير سفر با دوچرخه به عنوان شيوه سفر سبز و پايدار مورد توجه مديران شهري و برنامه ريزان قرار گرفته است. در اين راستا افزايش تسهيلات و امكانات براي افزايش ايمني، راحتي و محبوبيت دوچرخه در صدر برنامه هاي شهري بوده است؛ اين در حالي است كه ويژگي هاي جمعيتي و مولفه هاي اقتصادي تأثير بسزايي در افزايش و كاهش بردارهاي سفر با دوچرخه دارند. اين نوشتار مطالعه اي كاربردي با هدف شناسايي مولفه هاي اقتصادي و جمعيتي موثر بر سفر با دوچرخه و با روش توصيفي تحليلي است. به منظور آماده سازي داده ها از سيستم اطلاعات جغرافيايي وتجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار متلب استفاده شده است. تمامي محاسبات آماري اين نوشتار زمين آمار بوده؛ سطح معناداري و ضريب همبستگي به تفكيك 150 ناحيه ترافيكي محاسبه شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه رابطه معناداري بين مولفه هاي اقتصادي و جمعيتي با بردارهاي سفردوچرخه در شهر زنجان وجود دارد. متغير تراكم جمعيت دانش آموزان و سكونت شاغل در محل (0.46) و (0.42) داراي بالاترين ضريب همبستگي است. يافته هاي پژوهش نشانگر آن است كه با افزايش جمعيت زنان و جمعيت بيكار بردارهاي سفر با دوچرخه در شهر زنجان كاهش مي يابد.