چارچوبي جامع براي ابزارهاي اجراي استراتژي

در طول چند دهه گذشته، ابزارهاي مديريتي تبديل به بخش مهمي از زندگي مديران شده‌اند. در اين ميان، سير تكامل دانش مديريت استراتژيك نشان‌دهنده اين است كه پژوهش ها در اين حوزه از مفاهيم ساده، مانند تدوين راهنماي عمل براي مديران، به‌ مفاهيم پيچيده و انتزاعي سوق يافته است و به‌تبع آن، ابزارهاي آن نيز در حوزه تدوين و همچنين اجرا متنوع‌تر شده است. هدف اين پژوهش، ارائه چارچوبي جامع براي ابزارهاي حوزه اجراي استراتژي مي‌باشد. بدين منظور با روش كيفي و بررسي تحقيقات انجام شده در پايگاه‌هاي علمي و استفاده از روش مرور نظام‌مند در اين حوزه، 78 مقاله شناسايي و پس از غربالگري، 43 مقاله انتخاب و در تدوين مطالعه، مورد استفاده قرار گرفتند. درنهايت با توجه به ادبيات اين حوزه، 58 ابزار شناسايي شده حوزه اجراي استراتژي، در قالب چارچوبي جامع و يكپارچه مبتني بر مدل 3 بخشي (محتوا، زمينه، فرآيند)، مشخص گرديدند. ابزارهاي بخش محتوايي اجراي استراتژي در 3 حوزه مديريت مسائل (بعد عقلاني و حقيقي)، مديريت ادراكات و باورها (بعد هنجاري و فرهنگي) و همچنين مديريت قدرت و سياست (بعد ميان فردي و رفتاري)؛ ابزارهاي بخش زمينه‌اي اجراي استراتژي در 3 حوزه مبتني بر درون، مبتني بر بيرون و همچنين تناسب شرايط داخلي سازمان و محيط خارجي؛ و درنهايت ابزارهاي بخش فرآيندي اجراي استراتژي نيز در 2 حوزه فرآيندهاي سيستمي دائمي و همچنين فرآيندهاي پروژه‌اي موقتي مطرح شدند.