كارآيي حشره‌كشي اختلاط ايميداكلوپريد با برخي از كنه‌كش‌ها عليه شته جاليز Aphis gossypii (Hem.: Aphididae) در شرايط آزمايشگاهي

استفاده از مخلوط آفت كش ها، يكي از راه هاي مؤثر در كاهش هزينه هاي سم پاشي، كاهش مصرف آن ها و جلوگيري از توسعه مقاومت در جمعيت آفات است. اين در حالي است كه با توجه به مخاطرات احتمالي، قبل از هرگونه توصيه به اختلاط آفت كش ها، مي بايست لزوم اختلاط و سازگاري هاي فيزيكي و شيميايي آن مورد بررسي دقيق قرار گيرد. در اين مطالعه با توجه به هم زماني كنترل شته جاليز و كنه هاي آفت گياهي، كارآيي حشره‌كشي ايميداكلوپريد (SC, 35%) در اختلاط با هريك از كنه كش هاي فن پيروكسيميت (SC, 5%)، اسپيروديكلوفن (SC, 24%) و اتوكسازول (EC, 10%) روي پوره‌هاي سن سه شته ي جاليز مورد بررسي قرار گرفت. هم چنين، سطح فعاليت آنزيم‌هاي سم زداي استراز و گلوتاتيون استرانسفراز در حشرات تيمار شده با تركيب آفت كش ها اندازه‌گيري شد. آزمايش‌هاي زيست سنجي با استفاده از برج پاشش انجام گرفت. ميزان LC50 حشره كش ايميداكلوپريد به تنهايي و در تركيب با هريك از كنه كش هاي فن پيروكسيميت، اسپيروديكلوفن  و اتوكسازول به ترتيب 45.41، 84.91، 44.65 و 48.94 ميلي گرم بر ليتر محاسبه شد. هم چنين، برآورد شاخص تركيب (Combination Index) نشان دهنده‌ اثر سينرژيستي هر كدام از كنه‌كش‌هاي اختلاط شده با ايميداكلوپريد در كارآيي حشره‌كشي آن بود. بالاترين فعاليت سينرژيستي در غلظت هاي بالاتر از LC30 گزارش شد و با افزايش غلظت آفت‌كش ها در تيمارهاي مخلوط، مقدار شاخص CI كاهش يافت. مقايسه فعاليت آنزيم‌هاي سم زداي مورد بررسي نشان داد كه ميزان فعاليت اين آنزيم ها در تيمارهاي مخلوط ايميداكلوپريد: فن پيروكسيميت و ايميداكلوپريد: اسپيروديكلوفن بالاتر از تيمارهاي ايميداكلوپريد به تنهايي و مخلوط ايميداكلوپريد: اتوكسازول بود. كم ترين شاخص CI در غلطت LC50، مربوط به مخلوط هاي ايميداكلوپريد: اتوكسازول (0.529) و ايميداكلوپريد: اسپيرودايكلوفن (0.545) بود كه نشان از اثر سينرژيستي بيش‌تر داشت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه كارآيي فرمولاسيون SC ايميداكلوپريد در اختلاط با هر يك از كنه كش هاي مورد آزمايش براي كنترل شته جاليز افزايش يافته است. اين در حالي است كه مخلوط ايميداكلوپريد: اتوكسازول بيش ترين افزايش كارآيي حشره كشي را نشان داده است.