تأثير مديريت منابع انساني و مديريت خلاقيت و نوآوري در دانش‌بنيان شدن سازمان‌هاي دفاعي

سازمان دانش‌بنيان مفهومي است كه با ورود به عصر اقتصاد دانش‌بنيان ظهور پيدا كرده است. امروزه دانش به ارزشمندترين دارايي سازمان‌ها تبديل شده است. اهميت دانش، مربوط به نوع ويژه‌اي از سازمان نمي‌شود، بلكه انواع سازمان‌ها را تحت تأثير قرار داده است؛ زيرا ماهيت اين سازمان‌ها مبتني بر دانش و فعاليت‌هاي دانشي است. در اين پژوهش، تأثير «مديريت منابع انساني» و «مديريت خلاقيت و نوآوري» بر دانش‌بنيان شدن سازمان ‌هاي دفاعي بررسي شده است. روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي بوده و نمونه پژوهش، 54 نفر از متخصصان نظامي و مديريتي است. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه است. براي گردآوري اطلاعات، نخست با استفاده از روش كتابخانه‌اي، مباني نظري و پيشينه بررسي گرديد و ابعاد مؤثر «مديريت منابع انساني» و «مديريت خلاقيت و نوآوري» بر دانش‌بنيان شدن سازمان ‌هاي دفاعي شناسايي شد. در مرحله دوم، با بهره‌گيري از روش دلفي، درباره مؤلفه‌هاي شناسايي‌شده و ساير مؤلفه‌هاي احتمالي موجود نظرخواهي شد و درپايان مؤلفه‌ها نهايي شده ‌اند. براي طراحي الگو و آزمون فرضيه‌ها نيز از روش تحليل عاملي و الگو‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. مطابق يافته‌هاي پژوهش، تأثير ابعاد «مديريت منابع انساني» و «مديريت خلاقيت و نوآوري» بر دانش‌بنيان شدن سازمان دفاعي مورد مطالعه اثبات‌ شده است.