نقش امنيت و مخاطرات ادراك شده در ارتقاء پيوند اجتماعي گردشگران ورزش‌هاي زمستاني

زمينه و هدف: امروز گردشگري ورزشي يكي از حوزه هايي محسوب مي شود كه مي تواند به پيوند اجتماعي جامعه كمك شاياني نمايد. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش امنيت و مخاطرات ادراك شده در ارتقاء پيوند اجتماعي گردشگران ورزش‌هاي زمستاني است. روش شناسي: پژوهش حاضر به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ روش پژوهش مبتني بر مُدل‌سازي معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش را كليه گردشگران پيست‌هاي اسكي منطقه توچال و ديزين تشكيل مي‌دهند كه حداقل سابقه 6 ماه حضور مداوم يا حداقل پنج مرتبه در سال سابقه مراجعه به اين پيست‌ را دارا بودند، شامل مي‌شدند. براي به‌دست آوردن حجم از فرمول كوكران استفاده گرديد و حجم نمونه 272 نفر برآورد شد و از روش نمونه‌گيري تصادفي هدفمند استفاده شد. كليه محاسبات آماري اين پژوهش با استفاده از نرم‌افزارهاي آماري SPSS و تحليل‌هاي مربوط به مُدل‌يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار Amos انجام گرفت. يافته ها: امنيت بر پيوند اجتماعي (0/001=t=7/349,Sig)؛ امنيت بر مخاطرات ادراك شده (0/001=t=4/404,Sig) و مخاطرات ادراك شده بر پيوند اجتماعي (0/001=t=3/177,Sig) اثر مثبت و معناداري دارد. در نهايت نتايج معادلات ساختاري نشان مي دهد امنيت از طريق متغير ميانجي مخاطرات ادراك شده بر پيوند اجتماعي گردشگران ورزش‌هاي زمستاني اثر مثبت و معناداري دارد. نتيجه گيري: ايجاد شرايط مناسب امنيت و مخاطرات ادراك شده نقش مهمي در ارتقاي پيوند اجتماعي گردشگران ورزش‌هاي زمستاني دارد. بدين منظور علاوه بر تأمين امنيت بايد موضوعاتي مانند وجود كاركنان آموزش ديده و عملكرد مطلوب مجموعه در هنگام حوادث بايد در اولويت اقدامات قرار گيرد.